با پایان یافتن بازیهای آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون در کره جنوبی٬ فرصتی است تا نگاهی جامع به کل ورزش ایران داشته باشیم. این نگاه از این پس در قالب سلسله مقالاتی تقدیم شما خوانندگان گرامی خواهد شد.
کاروان اعزامی ایران با بدست آوردن ۲۱ مدال طلا٬ ۱۸ نقره و ۱۸ برنز٬ پس از تیمهای چین٬ کره جنوبی٬ ژاپن و قزاقستان به مقام پنجم رسید که در مقایسه با چهار سال پیش در بازیهای گوانجو یک پله نزول داشته است. از نظر کسب مدال طلا ٬ یک مدال بیشتر ولی از نظر مجموع مدال‌ها دو مدال کمتر گرفته است.
با این که همه کشورها علاقمند به کسب مدالهای بیشتری هستند اما کمترحکومتی را دیده‌ام که بدین سان حرص مدال داشته باشد و کسب مدال بیشتر را نشانه حقانیت ایدئولوژیک خود بداند.
اما نکته جالب این است که وقتی مدال بدست می‌آید٬ حکومت آن را نشانه حقانیت سیستم خود می‌داند، اما عکس آن صادق نیست٬ یعنی اگر مدال بدست نیاید، آن را نشانه عدم حقانیت خود نمی‌داند و صدا و سیما وظیفه توجیه نگرفتن مدال را به عهده دارد.
وقتی ورزشکار ایرانی مدال نمی‌گیرد از دید صدا و سیما ناداوری اصلی‌ترین دلیل آن است. در طول این بازی‌ها شاید بیش از ۱۰۰ بار کلمه ناداوری را درطول پوشش مسابقات مختلف از صدا و سیما شنیدم.
مجریان صدا و سیما مثل آب خوردن داوران را با هر ملیتی به فروش شرافتشان متهم می‌کنند. آنها بارها و بارها با جملاتی مستقیم و غیرمستقیم کره جنوبی را کشوری معرفی کردند که نه تنها لیاقت برگزاری چنین مسابقاتی را ندارد٬ که حاضر است با توسل به کثیف‌ترین حیله‌ها به مدال دست یابد و حق ورزشکاران ایرانی را پایمال کند. من نمی‌دانم این روش جز دامن زدن به بی‌اخلاقی چه حاصلی می‌تواند داشته باشد٬ بخصوص که مقام چین، ژاپن و کره جنوبی در صدر تیمهای آسیایی مسجل به نظر می‌رسید.
رسانه‌ها و مقامات ایران با تکیه بر همان یک مدال طلای بیشترنسبت به چهار سال پیس نتیجه گرفته‌اند که ما پیشرفت داشته‌ایم.
برای مقایسه نتایج دردوره های مختلف بازیهای آسیایی علاوه بر تعداد مدال٬ عوامل دیگری را نیز باید برای هر رشته مورد تجزیه و تحلیل قرارداد٬ بخصوص که تعداد رشته‌ها نیز متغیر است. ما در اکثر رشته‌ها در دوره‌های مختلف بازیهای آسیایی تقریباً در یک سطح بوده‌ایم ٬ در رشته‌هایی مثل شنا و ژیمناستیک هیچگاه موفقیتی نداشته‌ایم و در رشته‌ای مثل کشتی همواره بیشترین مدال‌ها را گرفته‌ایم.
البته همیشه تک ستاره‌ها (احسان حدادی) یا تک رشته‌هایی (والیبال) هم بوده‌اند.
اساساً در یک نگاه و در مجموع، ما در رشته‌هایی که ملزومات کمتری می‌خواهند (کشتی٬ ووشو٬ کاراته و غیره) نسبت به سایر رشته‌ها توفیق بیشتری داریم؛ اجازه بدهید بررسی رشته‌ها را با کشتی آغاز کنیم.
کشتی
بیشترین توفیق ما در کشتی مربوط است به بازیهای آسیائی تهران٬ آنجائیکه در کشتی آزاد پنج طلا٬ چهار نقره و یک برنز (مسابقات در ده وزن برگزار می‌شد) و در کشتی فرنگی هشت طلا و یک نقره گرفتیم.
در مسابقات امسال٬ کشتی آزاد چهار طلا و یک نقره گرفت که این نتیجه تقریباً همانند نتایج بازیهای آسیایی ۲۰۱۰ گوانجو ( سه طلا٬ یک نقره و یک برنز) بود. اما در کشتی فرنگی امسال ما دو طلا و پنج برنز گرفتیم . مدالهای چهار سال پیش ما (چهار طلا و یک برنز) مرغوب‌تر بود.
در مجموع کشتی آزاد و فرنگی بیش از ۲۵ درصد مدالهای کاروان ایران را از آن خود کردند. کشتی به خاطر اصالت٬ سوابق تاریخی و علائق ایرانی‌ها، کمابیش قادر به تکرار موفقیت‌هایش بوده است.
اما به نظر دست اندرکاران ورزش ایران ظاهراً همه کشتی‌گیران ایرانی باید صاحب مدال طلا می‌شدند، که با ناداوری از گرفتن مدال طلا باز ماندند.
و از قضا نحوه داوری کشتی سعید عبدولی با کشتی‌گیر کره‌ای، بیشترین بهانه را به دست طرفداران تز ناداوری در حق ورزشکاران ایرانی داد. مسابقه‌ای که هر چه بیشتر می‌بینم٬ بیشتر باور می‌کنم که برنده واقعی آن کسی جز سعید عبدولی شجاع نمی‌توانست باشد.
البته در این مورد هم بجای بررسی دقیق و همه جانبه نحوه داوری در این کشتی و دفاع فنی و منطقی از کشتی‌گیر بسیار خوب اندیمشکی٬ مدافع عنوان قهرمانی بازیهای آسیایی٬ با رویکردی عوام فریبانه، تنها و تنها در جهت اثبات خود و نفی دیگران گفتند و نوشتند.
آنچه که بیش از عوام فریبی صدا و سیما جلب نظر می‌کند٬ عوام فریبی برخی از دست اندرکاران و کارشناسان مقیم خارج از کشور بود که همه و همه یک صدا داوران درگیر در این رویداد را به بی‌عدالتی و ناداوری متهم کردند٬ آنها را متقلب خواندند و کره جنوبی را میزبانی ناجوانمرد. دریغ از مصاحبه کوتاهی با داوران این مسابقه و پرسیدن دلیل رای آنها.
سرپرست تیم کشتی فرنگی و گزارشگران صدا و سیما و بسیاری دیگر، داوران این مسابقه را «بی‌وجدان» نامیدند. من با این که صدها مسابقه کشتی را گزارش کرده‌ام، اما کارشناس کشتی نیستم؛ با این جال عادلانه‌ترین و فنی‌ترین تحلیل را درباره این کشتی، از محمودرضا گران دیدم.
کشتی سعید عبدولی قهرمان سال ۲۰۱۱ جهان مقابل جی هیون جانگ کره‌ای، قهرمان المپیک ۲۰۰۴ آتن به یکی از جنجالی‌ترین صحنه‌های ورزشی سال‌های اخیر تبدیل شد. در خصوص چگونگی اجرای فن فیتوی عبدولی بحث‌های زیادی مطرح شده، اما واقعیت ماجرا چیست؟ آیا اجرای فیتوی عبدولی خطا بود؟ اگر بود پس به چه دلیل سه فیتوی او مجموعا ۶ امتیاز داشت؟
واقعیت این است که در اجرای فیتوها خطایی صورت نگرفت، اما بعد از اجرای فیتوی آخر و در لحظه‌ای که عبدولی رقیب را به پل زد، یک لحظه دست رقیب کره‌ای آزاد شد و عبدولی برای چرخیدن به روی سینۀ حریف، فقط گردن او را در اختیار داشت و این خطایی است آشکار در کشتی.
داور وسط در این لحظه مرتکب اشتباه فاحشی شد و کشتی را بلافاصله قطع نکرد، اما در هر حال می‌بایست امتیاز فیتوی آخر را به سعید می‌داد، چرا که تا لحظۀ به پل رفتن حریف کره‌ای، خطایی صورت نگرفته بود. در ادامه هم دخالت دیرهنگام هیات داوری کار را از آنچه بود خراب‌تر کرد. حالا به نظر می‌رسد که تنها راه احقاق حق فدراسیون کشتی ایران در دادگاه عالی ورزش، نه اعتراض به درست بودن یا نبودن اجرای فن فیتو است، که اساسا دادگاه عالی ورزش در اینگونه موارد ذاتاً ورود نمی‌کند، بلکه اعتراض به رئیس تشک این کشتی، توهیر غلام اف ازبکستانی است، به دلیل قبول «چلنج» مربیان کره، آن هم در شرایطی که هر سه داور رأی به ضربه فنی شدن حریف کره‌ای داده بودند. (دادگاه عالی ورزش کاری ندارد که داوران در خصوص اجرای فن فیتو رأیشان درست بوده یا نادرست، تشخیص آنها در مورد نحوه اجرای فن اشتباه بوده یا نبوده، همین که طبق قانون و بعد از اعلام رأی ضربه فنی، رأی برگشته و دستور به ادامه کشتی داده شده، یعنی نقض قانون و این می‌تواند مستند مناسبی در دادگاه باشد که حکم به نفع کشتی ایران داده شود)
دومین موضوع حائز اهمیت، چلنج مربیان کره دقیقا پس از ۱۷ ثانیه از اعلام رأی داور وسط است. این هم نقض آشکار قانون «چلنج» است که باید حداکثر در زمانی ۵ ثانیه‌ای اقدام شود و بنابراین کنستانتین میهائیلوف ازبکستانی نایب رئیس شورای آسیا و مسئول فنی این مسابقات مرتکب قصوری آشکار و عدول از مقررات اتحادیه جهانی کشتی شده است.
اگر وکلای مدافع فدراسیون کشتی لایحه‌ای بر مبنای این دو محور تهیه نمایند، احتمال پیروزی آنها در دادگاه عالی ورزش -واقع در کشور سوئیس - زیاد خواهد بود، هرچند به هیچ وجه رأی صادر شدۀ کشتی عبدولی تغییر نخواهد کرد و نهایتا داوران این کشتی مشمول محرومیت‌هایی، احتمالا موقتی خواهند شد.
ادامه دارد
---------------------------------------------
اين مقاله تنها به جهت اطلاع‌رسانی منتشر شده و نظرات بيان شده در آن، الزاماً بازتاب ديدگاه صدای آمريکا نيست.