بهروز صوراسرافیل، از روزنامه‌نگاران باسابقه ایران و همکار پیشین بخش فارسی صدای آمریکا، روز چهارشنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۱ پس از یک دوره بیماری طولانی، در بیمارستانی در ایالات متحده درگذشت.
بهروز صوراسرافیل، در سال ۱۳۲۹ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. وی دانش آموخته دانشگاه پهلوی شیراز، دانشگاه تهران و «انستیتو کاتولیک» پاریس بود و از ۱۶ سالگی وارد حرفه روزنامه نگاری شد.
وی دبیر فرهنگی روزنامه آیندگان تهران بود. پس از انقلاب ۵۷ به اروپا رفت و به کار روزنامه نگاری و سردبیری شماری از نشریات فارسی زبان خارج از کشور، از جمله «ایران و جهان» و «کیهان» لندن، ادامه داد.
خود نیز چند نشریه را تأسیس و اداره کرد، از جمله «صوراسرافیل» در سال ۱۹۹۶ که توسط پدر بزرگ خودش در دوره انقلاب مشروطه منتشر می‌شد. در همان دوران بود که از پاریس به واشنگتن و سپس لس‌آنجلس نقل مکان کرد.
علاوه بر نگارش صدها مقاله و اجرای برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی، از بهروز صوراسرافیل دو کتاب تحت عناوين «خمینی و اسرائیل» (۱۹۸۸) و «جنگ ایران و عراق» (۱۹۸۹) به زبان‌های انگلیسی و فارسی منتشر شده است.
در سال ۲۰۰۵ نیز کتاب «آخرین روزها – پایان سلطنت و درگذشت شاه» نوشته دکتر هوشنگ نهاوندی را به اتفاق مریم سیحون از زبان فرانسه به فارسی ترجمه کرد. اين کتاب در لس آنجلس منتشر شد و به چاپ دوم رسید.
بهروز صوراسرافیل در سال ۲۰۰۷ به پايتخت آمريکا آمد و در صدای آمریکا مشغول به کار شد.