زندان‌های اروپا به گسترش افراط گرایی اسلامی دامن می زنند

نمایی از زندان "فلوری مروژیس" در جنوب پاریس - آوریل ۲۰۱۶

خلاصه‌ای از مقاله نیومی بیسرب در وال استریت جورنال

تروریست های محکوم شده در بسیاری از زندان های تر و تمیز از اوقات حبس برای طراحی حملات جدید و جذب مجرمان برای فعالیت های جهادی در عراق، افغانستان، سوریه یا در کشورهای خودشان استفاده می کنند.

صلاح عبدالسلام مظنون حملات تروریستی پاریس که در بلژیک دستگیر شد به سلولی انفرادی در یک زندان در فرانسه منتقل شده که کارکنان زندان سه هفته درگیر نوسازی، چیدمان وسایل، نصب دوربین های مدار بسته و نقاشی دیوار آن بودند.

بنا بر تحقیقات تقریبا ۵۰ تا ۶۰ درصد از حدود ۶۷ هزار زندانی در زندان های فرانسه مسلمان هستند. مسلمانان تنها ۷ و نیم درصد جمعیت کل فرانسه را تشکیل می دهند.

زندان ها با این چالش روبرو هستند که این تعداد زندانی را در سلول های انفرادی نگه دارند یا در بندها رها کنند؛ امری که خطر به افراط کشاندن دیگر زندانیان را به همراه دارد.

جوان فرانسوی ۱۹ ساله مسلمانی که اخیرا به کلیسایی در شمال فرانسه حمله کرد تازه از زندان آزاد شده بود. او پیشوای معنوی اش را در زندان پیدا کرده بود؛ کسی که پیشتر دو بار در تلاشی ناموفق خواسته بود به سوریه برود.

یکی از مقامات مسول رسیدگی به وضعیت زندان های فرانسه می گوید: "ما روی بمب ساعتی نشسته ایم."

۸۲ تبعه فرانسوی متهم به اقدامات تروریستی از تابستان ۲۰۱۲ به این سو و ۱۵۴ مظنون به فعالیت های تروریستی در زندان های فرانسه در انتظار برگزاری دادگاه شان هستند. بیش از ۱۰۰۰ زندانی هم به دلیل ظن به افراط گرایی اسلامی زیر نظر سرویس های اطلاعاتی قرار دارند.

مقامات هشدار می دهند که سیل زندانیان باعث شده است زندان ها که باید مکانی برای مجازات باشد به محل پرورش تروریست های آینده بدل شود.

مهدی نموش سال ۲۰۱۲ پس از پایان دوره زندان اش برای دزدی مسلحانه به سوریه رفت. او بنا بر گزارش ها ماه مه ۲۰۱۴ در موزه یهودیان در بروکسل چهار نفر را از پای در آورد. ادعایی که او رد می کند.

محمد مراح که سال ۲۰۱۲ سه چترباز، یک معلم یهودی، و سه کودک را پیش از کشته شدن به دست پلیس از پای درآورده بود در زندان های فرانسه افراطی شده بود. مراح برای قاپ زدن کیف یک زن به زندان افتاده بود. او پسر بچه ای بود که به در سلول اش در زندان می کوبید و پلی استیشن اش را می خواست.

عبدالسلام هم یک مجرم خرده پا بود که در سال ۲۰۱۰ به جرم دزدی خودرو در بلژیک به زندان افتاده بود. همدست او که در همان زندان بود بعد از آزادی به سوریه رفت و از عبدالسلام خواست بمبگذاران انتحاری را در سراسر اروپا زیر دست خود بگیرد. حملات آنها در پاریس ۱۳۰ کشته بر جای گذاشت.

یک زندانی ۵۲ ساله که طی یک دهه گذشته مرتب زندانی و آزاد شده است می گوید افراطیون زمانی فقط با افراد مورد اعتماد خود در زندان تماس می گرفتند ولی حالا از دزدان و قاچاقچیان مواد مخدر برای گسترش هواداران شان استفاده می کنند.

بلژیک که بیشترین تامین کننده جنگجویان داعش به نسبت به جمعیت یک کشور در غرب است، بندهایی ویژه را در دو زندان به افراطیون اختصاص داده است که هر بند ظرفیت ۲۰ زندانی را دارد.

دولت بلژیک می خواهد افراطیون را تا آن جا که ممکن است در میان کل زندانیان نگاه دارد و آن ها را تنها موقعی به بندهای جدید بفرستد که در زندان شروع به یار گیری کنند.

امدی کولیبالی جوان ۲۳ ساله ای که برای دزدی مسلحانه به زندان افتاده بود، ۲۲ ساعت در شبانه روز را در سلول خود می گذراند. او سال ۲۰۰۸ به یک ژورنالیست گفت: "زندان من را عوض کرد. من در زندان درباره اسلام یاد گرفتم. قبلا علاقه ای نداشتم، الان نماز می خوانم. به این خاطر، خوشحالم که به زندان رفتم."

او در زندان تحت تاثیر جمال بقال، یک عضو القاعده، قرار گرفت که در سلول مجاور حکم ۱۰ سال زندان خود را می گذراند. بقال افراد دیگری را هم در زندان به خود جذب کرد.

مسولان زندان در گزارش هایی به دفعات به مقامات دولتی در باره گسترش نفوذ افراطیون در زندان هشدار داده اند.

کولیبالی در ژانویه ۲۰۱۵ یک افسر پلیس و چهار خریدار را در فروشگاه کوشر پاریس پیش از این که خودش هدف گلوله قرار بگیرد، کشت.

هنگام پخش تصاویر حملات کولیبالی از تلویزیون، دوستان اش در زندان "فریاد الله اکبر سر می دادند."

کولیبالی در ویدیویی که پیش از مرگش تهیه شده بود با داعش اعلام بیعت کرده بود.

* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.