سازمان اتحاد علیه ایران هستهای با انتشار مقالهای در وب سایت خود به بررسی تاریخچه گروگانگیری در رژیم جمهوری اسلامی ایران پرداخته است.
این مقاله یادآوری می کند که جمهوری اسلامی ایران، از آغاز کار خود، در مذاکراتش با غرب، از شهروندان خارجی و دو تابعیتی به عنوان ابزاری برای باجگیری و معامله استفاده کرده و با نسبت دادن اتهامات جعلی به آنها و زندانی کردنشان، از ایشان به عنوان اهرمهای سیاسی نیز استفاده کرده است.
سازمان اتحاد علیه ایران هستهای با اشاره به امتناع دولت ایران از به رسمیت شناختن تابعیت مضاعف شهروندان ایرانی، در مقاله خود می گوید رژیم ایران با همین استدلال، شهروندان دو تابعیتی را از برخوردار شدن از حق خدمات کنسولی کشور محل اقامتشان محروم می كند. به نوشته این سازمان، رژیم ایران در حقیقت دقیقاً به دلیل تابعیت مضاعف این افراد، آنها را هدف قرار میدهد تا از این بهانه به عنوان مهرهای برای چانهزنی در مذاکرات با کشورهای غربی استفاده کند.
مقاله همچنین یادآوری می کند که واکنشهای بینالمللی به استفاده روشمندانه رژیم ایران از سیاست گروگانگیری، از یک کشور به کشور دیگر، و حتی از یک زندانی سیاسی به زندانی سیاسی دیگر، متفاوت بوده است. هرچند بازداشت شهروندان دو تابعیتی در ایران چیز تازهای نیست، ولی تصمیمگیری آگاهانه برخی دولتها و نهادهای اروپایی برای نادیده گرفتن آن، هم تازه و هم نگران کننده است. در برخی از موارد خاص، نهادهای غیردولتی اقدامات بسیار قاطعتری از دولت ها انجام داده اند. سازمان اتحاد علیه ایران هستهای در باره چند تن ازدوتابعیتی و چندتابعیتی ها از جمله ، دکتر احمدرضا جلالی، کامران قادری و مسعود مصاحب ، فريبا عادلخواه و نازنين زاغري که در ایران زندانی هستند مدارکی را هم ارایه داده است