از سال ۱۹۷۶، هر سال وزارت امور خارجه آمریکا گزارش هایی را درباره وضعیت حقوق بشر در هر کشوربه کنگره ارائه می دهد. مقصود این است که قانون گذاران، اندیشه وران، فعالان جامعه مدنی وحقوق بشر درآمریکا و در سراسر جهان از آنها به عنوان منابع، برای شکل دادن به سیاست، اجرای دیپلماسی، و کمک ، آموزش و کارهای دیگراستفاده کنند.
گزارش ها حاکی است سال پیش شاهد نمونه های متعدد دگرگونی دمکراتیک، برآمده از آرمانگرایی و شجاعت رهبران و شهروندان بود. رییس جمهوری تونس و وزیر دادگستری لیبی از طرفداران قدیمی حقوق بشربودند. گرجستان انتخابات پارلمانی را که به انتقال آرام قدرت منجر شد برگزارکرد، و برمه، در حالی که دولت روند تغییر سال ها حکومت دیکتاتوری را آغاز کرد، در مسیر دمکراسی به حرکت درآمد.
با این حال، شماری از گرایش های ناراحت کننده در سراسرجهان نمودار شده است.
نخست، سرکوب فعالیت های جامعه مدنی توسط بسیاری از دولت ها است، از جمله وضع قوانین جدید که آزادی های بیان، تجمع، تشکیل انجمن یا مذهبی را محدود می سازد یا ممنوع می کند؛ افزایش محدودیت بر سازمان ها در دریافت پول از خارج؛ و قتل، آزار و دستگیری فعالان سیاسی، حقوق بشری و کارگری.
بعد، پیکار جاری مردم خاورمیانه برای تغییر دمکراتیک . بنا به گزارش ها، امید روزهای نخست بیداری عرب با واقعیت های سخت انتقال های ناتمام و رقابتی روبرو شده است. بیرحمی بشار اسد علیه مردم سوریه؛ تنَش های بین جوامع وخشونت سیاسی در یمن، بحرین و عراق، و موانع جدی برای دمکراسی بادوام در مصر و لیبی.
و سرانجام، بسیاری از دولت ها به تعقیب اعضای گروه های آسیب پذیرمانند اقلیت های مذهبی و قومی، زنان، معلولین، مهاجران، اعضای گروه های قومی اقلیت ادامه می دهند یا آزارآنها را نادیده می گیرند.
جان کری وزیر امور خارجه آمریکا می گوید چنین تاکتیک هایی نتیجه معکوس به بار می آورد.
به گفته او «دولت هایی که به حقوق بشر احترام می گذارند صلحجوتر و کامیاب تر هستند. همسایگان بهتر، متحدان نیرومند تر، و شریکان اقتصادی بهتری به شمار می آیند. ایالات متحده آمریکا در کنار مردم و دولت هایی که در آرزوی آزادی و دمکراسی هستند ایستاده است. ما براساس تجربه خود می دانیم که کار ساختن یک اتحادیه کاملتر– یک دمکراسی پویا وبادوام – هرگز تکمیل نخواهد شد.»
گزارش ها حاکی است سال پیش شاهد نمونه های متعدد دگرگونی دمکراتیک، برآمده از آرمانگرایی و شجاعت رهبران و شهروندان بود. رییس جمهوری تونس و وزیر دادگستری لیبی از طرفداران قدیمی حقوق بشربودند. گرجستان انتخابات پارلمانی را که به انتقال آرام قدرت منجر شد برگزارکرد، و برمه، در حالی که دولت روند تغییر سال ها حکومت دیکتاتوری را آغاز کرد، در مسیر دمکراسی به حرکت درآمد.
با این حال، شماری از گرایش های ناراحت کننده در سراسرجهان نمودار شده است.
نخست، سرکوب فعالیت های جامعه مدنی توسط بسیاری از دولت ها است، از جمله وضع قوانین جدید که آزادی های بیان، تجمع، تشکیل انجمن یا مذهبی را محدود می سازد یا ممنوع می کند؛ افزایش محدودیت بر سازمان ها در دریافت پول از خارج؛ و قتل، آزار و دستگیری فعالان سیاسی، حقوق بشری و کارگری.
بعد، پیکار جاری مردم خاورمیانه برای تغییر دمکراتیک . بنا به گزارش ها، امید روزهای نخست بیداری عرب با واقعیت های سخت انتقال های ناتمام و رقابتی روبرو شده است. بیرحمی بشار اسد علیه مردم سوریه؛ تنَش های بین جوامع وخشونت سیاسی در یمن، بحرین و عراق، و موانع جدی برای دمکراسی بادوام در مصر و لیبی.
و سرانجام، بسیاری از دولت ها به تعقیب اعضای گروه های آسیب پذیرمانند اقلیت های مذهبی و قومی، زنان، معلولین، مهاجران، اعضای گروه های قومی اقلیت ادامه می دهند یا آزارآنها را نادیده می گیرند.
جان کری وزیر امور خارجه آمریکا می گوید چنین تاکتیک هایی نتیجه معکوس به بار می آورد.
به گفته او «دولت هایی که به حقوق بشر احترام می گذارند صلحجوتر و کامیاب تر هستند. همسایگان بهتر، متحدان نیرومند تر، و شریکان اقتصادی بهتری به شمار می آیند. ایالات متحده آمریکا در کنار مردم و دولت هایی که در آرزوی آزادی و دمکراسی هستند ایستاده است. ما براساس تجربه خود می دانیم که کار ساختن یک اتحادیه کاملتر– یک دمکراسی پویا وبادوام – هرگز تکمیل نخواهد شد.»