وابستگی عاطفی به معشوق و اعتیاد به کوکائین فعالیت مشابهی در مغز انسان ایجاد می کنند

نتایج یک تحقیق جدید حاکی از آن است که علائمی جسمی و روانی که غم و اندوه بسیار از دست دادن معشوق در انسان پدید می آورد، با علائم فیزیکی افرادی که در حال ترک اعتیاد به کوکائین هستند، شباهت دارد.

پژوهشگران، مغز افرادی که به تازگی فرد مورد علاقه خود را از دست داده اند را اسکن کردند و دریافتند بخش هایی از مغز که فعال شده اند، همان بخش های مغز هستند که به هنگام ترک کوکائین فعال می شوند.

دانشمندان برای انجام این تحقیق، مغز پانزده زن و مرد که به تازگی ارتباط طولانی خود را با فرد مورد علاقه شان قطع کرده بودند و خود را «به شدت عاشق» توصیف کرده بودند، با استفاده از «ام آر آی» اسکن و فعالیت مغز آن ها را ثبت کردند.

اسکن و فعالیت مغز شرکت کنندگان این پژوهش در حالی ثبت شد که آن ها به تصاویر معشوق های از دست رفته خود نگاه می کردند. محققان سپس به هر یک از آن ها تصاویر عادی و «خنثی» نشان دادند تا فعالیت مغز آن ها را مقایسه کنند.

پژوهشگران دریافتند که چندین منطقه کلیدی مغز با تماشای عکس های افراد مورد علاقه شرکت کنندگان بسیار بیشتر از نگاه کردن به عکس عادی تحریک می شود.

دانشمندان همچنین دریافتند که بخش هایی از مغز که به اعتیاد شدید به سیگار و کوکائین مربوط هستند و نیز مناطق مربوط به احساسات عاشقانه و رمانتیک و بخش هایی که فرد درد جسمی را حس می کند، به شدت فعال شده اند.

دکتر لوسی براون، نویسنده این مقاله تحقیقی و استاد بالینی علوم عصبی در کالج علوم پزشکی آلبرت انشتین می گوید احساس فرد عاشق نسبت به معشوق، شبیه احساس نشئگی است که افراد معتاد پس از مصرف کوکائین به دست می آورند و ترک اعتیاد هر دو، احساس مشابهی در مغز فرد به وجود می آورد.

دکتر براون خاطرنشان می کند: «هم کوکائین و هم عشق اعتیادآور هستند و اعتیاد به عشق پدیده ای طبیعی است. جالب این است که عشق رمانتیک، یک اعتیاد طبیعی است و طبیعت آن را به انسان هدیه کرده است. عشق نه تنها برای انسان ضروری ست بلکه از فرد محافظت می کند.»

وی افزوده است: «برای پشت سر گذاشتن دوره غم و اندوه و رهایی از درد و رنج ناشی از ترک معشوق، افراد باید به مغز خود فرصتی بدهند تا مراحل ناخودآگاه التیام را سپری کنند. عشاق دلشکسته می توانند از معتادانی که پس از ترک کوکائین، بهبود یافته اند، درس بگیرند، به گروه های حمایتی بپیوندند و با افرادی که با آن ها حس درک و همدردی دارند، صحبت کنند.»

نتایج این تحقیق به تازگی در «نشریه فیزیولوژی اعصاب» منتشر شده است.