بر اساس نظر دانشمندان طراز اول آمريکا و گروه‌های حفاظت از محیط زیست، جمعیت پرندگان ايالات متحده در چندین زیستگاه کلیدی در آن کشور در حال کاهش است.
گزارشی که اين دانشمندان به تازگی تحت عنوان «وضعيت پرندگان در سال ۲۰۱۴» منتشر کردند، می‌گويد شدیدترین کاهش جمعیتی مربوط به پرندگان زمین‌های باير است. اینها پرندگان بومی بیابان‌های غرب ایالات متحده هستند که عمدتا به علت از دست دادن زیستگاه بومی و پراکندگی ناشی از قطعه قطعه شدن محيط زيست طبيعی‌شان، از سال ۱۹۶۸ ميلادی (۱۳۴۷ خورسیدی) تاکنون ۴۶ درصد کاهش داشته‌اند.
اين گزارش که نتیجه مطالعات مشترک دانشمندان عضو ۲۳ اداره و سازمان دولتی آمریکا است، همچنين جمعيت پرندگان در سراسر مراتع، جنگل‌ها، تالاب‌ها، اقیانوس‌ها، جزایر و سواحل را تحت بررسی قرار داده است.
کارشناسان همچنین تهدید قابل‌توجهی در مراتع کشور پيدا کرده‌اند، بطوری که در اين گزارش می‌گويند از سال ۱۹۶۸ به اين سو ۴۰ درصد از پرندگان خاص آمريکا از جمله مدولارک – مرغی در اقیانوس اطلس که شبیه پری شاهرخ است – و نیز بوبولينک – مرغ آوازه‌خوان مهاجر – از بين رفته‌اند.
با این حال این گزارش می‌افزاید تلاش‌هايی که در جهت حفاظت از پرندگان در خطر بکار گرفته شده، تاثير قابل‌توجهی در کند کردن آهنگ انقراض و حتی در برخی موارد بهبود و معکوس کردن روند انقراض آنها داشته است.
با این حال، خطر همچنان پرندگان آمریکای شمالی را تهدید می‌کند. گزارش جدیدی از انجمن ملی آدوبان National Audubon Society هشدار داده است که ۳۱۴ گونه از پرندگان توسط تغییرات آبوهوايی مورد تهدید قرار دارد، از جمله عقاب سرطاس که نماد ملی ايالات متحده آمریکا است.
محققان به دنبال ارتباط بين محل اسکان پرندگان و شرايط آبوهوايی، به تجزيه و تحليل داده‌های جوی ۳۰ سال گذشته و هزاران مورد مشاهدات رسمی پرندگان پرداختند.
با استفاده از سناریوهای پیش‌بینی دگرگونی آب‌وهوایی، آنها چگونگی تغيير قلمرو ايده‌آل هر پرنده را بررسی کردند. قلمرو، محدوده‌ای است که – با حرارت، رطوبت و تغييرات فصلی خاصی که هر گونه از پرندگان برای بقا بدان نياز دارد – در آن زندگی و تخم‌گذاری می‌کنند.
در این مطالعه پیش‌بینی شده است که قاره آمريکای شمالی احتمالا بیش از ۵۰ درصد – و در برخی از موارد ۱۰۰ درصد – از قلمرو فعلی، ۱۲۶ گونه موجود را تا اواسط قرن حاضر از دست خواهد داد، زیرا پرندگان قادر نخواهند بود به مناطق آبوهوايی خنک‌تر نقل مکان کنند.
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد، به عنوان مثال، اگر درجه حرارت با سرعت فعلی بالا رود، قلمرو زندگی عقاب سرطاس در تابستان جاری احتمالا نزدیک به ۷۵ درصد (در ۶۵ سال) کاهش خواهد يافت.
علاوه بر این، بنا به نتيجه‌گيری‌های اين گزارش، درجه حرارت روبه افزايش، نيمی از محدوده‌های ۱۸۸ پرنده را، تا سال ۲۰۸۰، کاهش خواهد داد. با این حال، محققان می‌گویند این امکان وجود دارد که بسیاری از این گونه‌های پرندگان بتوانند نقل مکان کنند، قلمروهای ديگری را به تصرف خود درآورند، و به ترميم جوامع خود بپردازند، درصورتی که زیستگاه مناسبی در آن قلمرو جدید وجود داشته باشد.
دیوید يارنولد رئیس انجمن ملی آدوبان، تاثیر تغییرات آب‌وهوایی بر پرندگان را «فقدان بالقوه بزرگی و وحشتناکی» توصيف کرد. اما او می‌گوید، اين پژوهش برای معکوس کردن روند کاهش و شناسایی مکان‌هايی برای زيست پرندگانی که نیاز به حمایت دارند نقشه راهی و فراخوانی برای اقدام بدست داده است.
اين دو گزارش ۱۰۰ سال پس از انقراض کبوتر مسافر منتشر می‌شود.