محبوبیت سخنرانی رمیکس شده نتانیاهو در یوتیوب

پس از سرهنگ معمر قذافی، اکنون نوبت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل است که در یک موزیک-ویدئوی جدید و پرطرفدار در یوتیوب ظاهر شود تا یکی از سخنرانی های تاریخی اش همراه با موسیقی، خاطره ای پاک نشدنی را رقم بزند.

یک بار دیگر، نوی آلوش، دی جی و موزیسین اسرائیلی دست به کار شده و با رمیکس سخنرانی اخیر بنیامین نتانیاهو در برابر نمایندگان کنگره ایالات متحده، و تاکید بر قسمت هایی از سخنرانی که در آن نخست وزیر اسرائیل بر دوستی دیرینه دو کشور اشاره می کند قطعه ویدئوی جدیدی با مرکزیت «بی بی» را به کاربران اینترنت معرفی کرده است.

نوی آلوش، در آهنگ «بی بی پرو-امریکانو»، سخنان آقای نتانیاهو را با ریتم قطعه موسیقی پرفروش و معروف We speak no Americano، اثری از گروه استرالیایی Yolanda Be Cool مخلوط و مونتاژ کرده است که طی آن بی بی در میان اشتیاق نمایندگان کنگره، بر حمایت اسرائیل از آمریکا تاکید می کند.

بی بی، نامی است که بنیامین نتانیاهو در کشور خود با آن شناخته و خوانده می شود. کلیپ «بی بی پرو-امریکانو» در تاریخ ۳ خرداد (24 می 2011) بر شبکه یوتیوب قرار گرفته و در فاصله کمتر از یک هفته نزدیک به ۷۰ هزار بار کلیک خورده و تماشا شده است.
http://www.youtube.com/embed/_5lsbp7YmHI

نوی آلوش، پیشتر در ماه فوریه، بهمن ماه گذشته به خاطر رمیکس طنزآمیز آهنگ «زنقه زنقه»، که در آن بخش هایی از سخنرانی معمر قذافی را با موسیقی تند و رقص زنی نیمه برهنه، مونتاژ کرده بود، در میان کاربران اینترنت و بویژه در میان جوانان جهان عرب به شهرت رسید. نوی آلوش، موزیسین، دی جی، و روزنامه نگار حوزه موسیقی در تل آویو، شهروند ۳۱ ساله اسرائیل است و در گفت و گو با وبسایت صدای آمریکا می گوید:

در ویدئوی جدید «بی بی پرو-امریکانو» که با تکه هایی از سخنرانی اخیر بنیامین نتانیاهو در کنگره آمریکا درست کرده ای، چرا با کلمه بی بی بازی کرده ای؟
بی بی نام دیگر بنیامین نتانیاهو در اسرائیل است و اینجا در میان مردم اسرائیل او به بی بی معروف است و من از وجه اشتراک این نام و موضوع سخنرانی او با نام و موضوع موسیقی که از ریتمش استفاده کردم، بهره بردم.

چه شد که این ویدئو کلیپ را درباره سخنرانی آقای نتانیاهو ساختی و چطور آن آهنگ و ریتم خاص را برایش استفاده کردی؟
من یک موزیسین و دی جی هستم و با موسیقی روز جهان آشنایی دارم. در عین حال روزنامه نگارم و در زمینه موسیقی کار می کنم و می نویسم و همزمان اخبار جهان را در اینترنت دنبال می کنم و بعد دیدگاه موسیقایی شخصی خودم را روی آن ها پیاده می کنم، مثل کاری که روی سخنرانی موسوم به «زنقه زنقه» قذافی انجام دادم. این کار را نمی توان درباره هر سیاستمداری که کاریزمای لازم را نداشته باشد، انجام داد. یعنی اگر آن فرد نداند که چطور باجذبه سخنرانی کند و بیان خوبی نداشته باشد، نتیجه کاری که من می کنم درست از آب در نمی آید، چون سرمایه و منبع کافی برای این کار وجود ندارد. فکر می کنم تنها شباهت میان نتانیاهو و قذافی این است که هر دو بلدند چطور با حرارت سخنرانی کنند و همین خوراک خوبی برای موسیقی من می شود. سخنرانی بی بی در کنگره آمریکا، فارغ از این که محتوایش چه بود و این که آیا من با سخنان او موافق هستم یا نه، خیلی کاریزماتیک و قدرتمند بود. مثلا وقتی که بارها کلمه «پرو امریکا» و «آمریکا» را به زبان آورد، اعضای کنگره تحت تاثیر قرار گرفتند به طوری که هر یک دقیقه یک بار به احترام او از جایشان بلند می شدند و برایش کف می زند. مهم نبود که آیا بی بی را دوست دارند یا نه، اینجا دیگر یک مسئله کاملا آمریکایی مطرح بود. این خیلی عجیب است زیرا وقتی او سخنرانی های مشابهی را در اسرائیل ایراد می کند کسی برایش اینچنین کف نمی زند! بلندشدن نمایندگان کنگره از صندلی هایشان برای تشویق او خیلی خنده دار و در عین حال عجیب بود. این ها اولین نکاتی بود که با دیدن سخنرانی نتانیاهو به ذهن من خطور کرد و فکر کردم که اینجا دارد اتفاقات خنده داری می افتد و شروع به ساخت کلیپ کردم و در آن از موسیقی «بابار امریکانو» استفاده کردم که تابستان گذشته آهنگ پرفروش و معروفی شده بود و روی آن موسیقی، سخنرانی نتانیاهو و فیلم نمایندگان کنگره را کارگذاشتم.

آیا می توانیم بگوییم که از طریق رمیکس ویدئوهایت قصد داری پیامی سیاسی برسانی؟
خیلی ها این سوال را از من می پرسند. من سعی می کنم هنگام درست کردن ویدئوهایم دیدگاه سیاسی خودم را دخیل نکنم. درمورد معمر قذافی، خیلی موضعم مشخص بود، چرا که هیچ کس قذافی را دوست ندارد. اما در عین حال حتی اگر آدم از او خوشش هم نیاید، همچنان در او چیزهای جالبی هست که می توان به واسطه شان با او ارتباط برقرار کرد مثلا به خاطر شکل مخصوص لباس پوشیدنش. درمورد بی بی، من به عنوان یک اسرائیلی قصد نداشتم نظر مستقیم سیاسی ام را درباره او صادر کنم. ولی پس از انتشار کلیپ، نظراتی که از مردم اسرائیل گرفتم جالب بود: کسانی که او را دوست ندارند، جداً از ویدئو خوششان آمده و کسانی که بی بی را دوست دارند و از او حمایت می کنند هم می گویند این ویدئو فارغ از مقام سیاسی او، یک جنبه انسانی به او داد. من سعی می کنم در این کارها، تمامی جوانب را نگه دارم و موضعگیری نکنم.

حتما بهتر از من می دانید که ویدئوی رمیکس بی بی، ظرف پنج روز که از انتشارش در یوتیوب می گذرد، بیش از ۶۰ هزار بازدید کننده داشته است.
این خیلی جالب است. تا سه سال پیش تنها آمریکایی ها می دانستند که چطور میشود از این جور ویدئوها درست کرد و مثلا اوباما در جریان انتخابات آمریکا دائما در ویدئوهای مختلف به عنوان ستاره پاپ یا راک ظاهر می شد. این برای آمریکایی هایی که او را در این ویدئوها می دیدند خیلی عادی و جاافتاده بود. اما در اروپا و اینجا در اسرائیل، جلب کردن نظر مردم در این زمینه خیلی سخت بود. دو سال پیش من یک آهنگ برای تزیپی لیونی درست کردم به نام «پسران لیونی» که نقطه مقابل آهنگ «دختران اوباما» بود که در جریان انتخابات آمریکا، برای باراک اوباما ساخته شده بود. در این ویدئو یک خواننده مرد، آهنگی عاشقانه را برای خانم لیونی می خواند. آن موقع در اسرائیل مردم نمی دانستند چه واکنشی به آن آهنگ نشان دهند زیرا نمی توانستند موسیقی و سیاست را با هم مخلوط کنند و در کنار هم ببینند. اما امروزه همه چیز عوض شده است. یوتیوب و درعین حال موزیسین هایی که مثل من کار می کنند، خیلی فضا را تغییر داده اند به طوری که مردم انتظار چنین چیزهایی را دارند و دوست دارند که کسی واقعیت ها، مسائل سیاسی و دیگر مسائل جدی را بردارد و آن را با موسیقی مخلوط کند و از یک زاویه دیگر به آن نگاه کند. در واقع این هم یک جور نگاه کردن به اخبار است.

فکر می کنید که روش شما برای انتشار اخبار، می تواند موجب تغییر و تحول سیاسی شود؟
این مسئله خیلی پیچیده ای است. فکر نمی کنم موسیقی بتواند یک تغییر عمده سیاسی را به بار آورد. مثلا نمی توان انتظار داشت که مردم به واسطه ویدئوی من در انتخابات آینده به بی بی رأی بدهند یا ندهند. اما مثلا ویدئو و آهنگ «زنقه زنقه» که مربوط به انقلاب مردمی در کشور عربی لیبی بود، در کل جهان عرب تبدیل به یک آهنگ پرطرفدار و داغ شد. این جور چیزها درمیان جوانان خیلی جلب توجه می کند. خود من وقتی جوان تر بودم، علاقه ای به مسائل سیاسی نداشتم و اخبار را دنبال نمی کردم و در معرض شنیدن اخبار جهان از هیچ راه دیگری هم نبودم. ولی امروز برادر کوچکتر من، وقتی رمیکس زنقه زنقه یا بی بی را تماشا می کند، ناگهان به دنبال این است که بداند این آدمی که دارد حرف می زند کیست. فکر نمی کنم این کار، از لحاظ سیاسی تغییر عمده ای ایجاد کند، اما وارد زندگی نسل جوان می شود و این خیلی مسئله مهمی است. بطوریکه مثلا میبینیم در کشورهای عربی جوانان در اینترنت کلیپ ها و ویدئوهای فراوانی را درباره انقلاب ها و رهبرانشان به اشتراک می گذارند و همه از همه جای جهان می توانند بدون واسطه رسانه ها و رهبران سیاسی آن ها را ببینند.

http://www.youtube.com/embed/cBY-0n4esNY

ویدئوی زنقه زنقه معمر قذافی یک موفقیت بزرگ بود و در میان کاربران ایرانی شبکه های اجتماعی اینترنتی نیز بسیار مورد توجه و مقبولیت قرار گرفت. پیش بینی می کردی که چنین بازخوردی دریافت کنی؟
بیش از ۶ میلیون بار این ویدئو در اینترنت تماشا شده است. البته با در نظر گرفتن تمام نسخه هایی که از این آهنگ در اینترنت هست، چون این ویدئو بارها در یوتیوب آپلود شده است. خیلی از کلوپ ها این آهنگ را پخش می کردند و مردم با آن می رقصیدند! در سوریه حتی معترضان تظاهرکننده علیه حکومت یک شعار جدید بر اساس آن ساختند که می گوید «زنقه بشار». جالب تر این که من از جوانان مصر ایمیل هایی می گرفتم که می خواستند آهنگی برای حسنی مبارک بسازم و یا از ایران که جوانان می گفتند ما فلان روز قرار است به خیابان بریزیم و میخواستند که برای احمدی نژاد آهنگ درست کنم. مورد توجه قرار گرفتن این نوع کار در میان کشورهای منطقه برای من دستاورد بزرگی بود.

فکر می کنی قهرمان ویدئی بعدی ات چه کسی باشد؟
معلوم نیست و زیبایی این کار هم در همین است. چون هیچ وقت نمی شود پیش بینی کرد که چه کسی در آینده قرار است چه حرفی بزند و یا این که در کجا قرار است سخن بگوید که بتوانم بر اساس تمام شرایط ایده خوبی را درموردش بپرورانم. تولد هر ایده برای خودم هم تازگی دارد.