گزارش اقتصادی: تاثیر رکود اقتصادی بر مهاجران برزیلی در ژاپن
جیسون استروتر، خبرنگار صدای آمریکا، ژاپن
صد سال پیش، موجی از مهاجران ژاپنی برای کار در مزارع قهوه به برزیل کوچ کردند. امروزه، تعداد اجداد آن ها به حدود یک میلیون می رسد.
در سال های دهه ۱۹۹۰، ژاپن به نسل های پس از این مهاجران، ویزای کار داد و حدود ۳۰۰ هزار ژاپنی برزیلی تبار به کشور اجدادی شان بازگشتند.
اما امروز به دلیل رکود اقتصاد، بسیاری از آن ها بار دیگر به برزیل باز می گردند.
کارخانه هایی هستند که برای شرکت های اتومبیل سازی عمده ژاپن، همچون تویوتا و هوندا قطعات یدکی می سازند.
کارگرانی که در بسیاری از این کارخانه ها با ماشین های صنعتی کار می کنند، مهاجرانی هستند که اجدادشان چندین دهه پیش از ژاپن مهاجرت کرده بودند. بیشتر آن ها، طی دهه گذشته برای اشتغال در کارهایی که مردم ژاپن از پذیرش آن سرباز می زنند، از برزیل به این کشور کوچ کردند.
اما این مهاجران، همزمان با رکود اقتصادی و کاهش تقاضا برای صادرات محصولات ساخت ژاپن، مشاغل خود را از دست داده اند.
کارینا تسونادا، مهاجر ۲۸ ساله ای که ۸ سال پیش برای کار در کارخانه از برزیل به ژاپن مهاجرت کرده بود اخیرا" بدون هشدار قبلی، از کار بیکار شده است. او می گوید:« رئیس ژاپنی ام گفت از دوشنبه در مرخصی خواهی بود، اما سه شنبه رئیس برزیلی ام گفت ناچار به اخراج من است و روز بعد اخراجم کرد.»
به این دلیل که اکثر این مهاجران برزیلی با زبان ژاپنی آشنا نیستند، فرصت های شغلی بسیار محدودی در ژاپن خواهند داشت.
تحلیل گران می گویند بیشتر این مهاجران چاره ای به جز بازگشت به وطن ندارند.
آنجلو ایشی، استادیار جامعه شناسی دانشگاه موساشی در توکیو که برزیلی ژاپنی تبار است می گوید:« گویی در جامعه برزیلی های مقیم ژاپن، یک زلزله عظیم رخ داده است. ارزیابی عمومی از اخراج ۵۰ درصد کارگران برزیلی کارخانه های ژاپن حکایت می کند.»
پیامدهای رکود اقتصادی در ژاپن در مدارس و حرفه هایی که به جامعه برزیلی های این خدمات ارایه می کنند، مشهود است.
فرزندان کارگران این کارخانه ها می گویند بسیاری از هم کلاسی هایشان، ژاپن را ترک کرده اند و خانواده هایشان کار ندارند و نمی توانند در ژاپن زندگی کنند.
اوریو مگنو واتانابی، مدیر مدرسه می گوید پیش از رکود اقتصادی، حدود ۱۵۰ دانش آموز برای تحصیل در این مدرسه، شهریه سالانه پرداخته بودند اما الان فقط ۳۵ دانش آموز باقی مانده است.
واتانابی می گوید برای باز نگهداشتن مدرسه در صدد است کلاس های خود را با مدرسه دیگری در ناگویا ادغام کند.
وی نسبت به بازگشت خانواده های برزیلی و کاهش تعداد بیشتری از دانش آموزان ابراز نگرانی می کند.
اما مهاجران پس از بازگشت به برزیل نیز با چالش های جدی تری روبرو هستند.
ارقام بیکاری در برزیل به حدود ۸ درصد رسیده است.
ایشی، استادیار دانشگاه موساشی می گوید:« کارهایی که این مهاجران با مهارت اندک خود در ژاپن انجام می دادند، برای آن ها فرصت شغلی در برزیل فراهم نخواهد کرد. این افراد در برزیل تحصیل نکرده اند و برای رقابت با شهروندان برزیلی شانس چندانی ندارند.»
تسونودا می گوید: « چشم انداز آینده پس از ترک ژاپن و بازگشت دائمی به برزیل نامشخص است. وضعیت ترسناک و غریبی ست. باید بار دیگر زندگی را از نو شروع کنم. سعی می کنم کالج بروم و در برزیل کار پیدا کنم و این آسان نخواهد بود اما تلاش خود را خواهم کرد.»
وزیر بهداشت، کار و بهزیستی ژاپن می گوید هزاران کارگر مهاجر برای دریافت بیمه بیکاری اقدام کرده اند و دولت به منظور پیشگیری از این امر به کارگران اخراج شده بلیط یک طرفه برای بازگشت به برزیل پیشنهاد کرده است.
