آلن سیلورمن، خبرنگار صدای آمریکا،هالیوود
برد پیت و کیت بلانشت در فیلمی با داستانی غیرمتعارف به نام «شرایط غریب بنجامین باتون» بازی کرده اند. داستان درباره نوزاد پیرمردی است که به مرور زمان و به تدریج جوان و جوان تر می شود و در این سفر طولانی از عشق و توجه تمام کسانی که به صورتی در زندگی او نقش داشته اند برخوردار می شود.وقایع فیلم در سال 1918 و در شهر نیواورلیان اتفاق می افتد. آقا و خانم باتون که در انتظار تولد فرزندی هستند متوجه می شوند که پسر نوزادشان به شکل یک مرد 80 ساله و پر از چین و چروک به دنیا آمده است. پس از مرگ مادر به علت خونریزی شدید، پدر هراسان نوزاد را بر روی پله های یک خانه سالمندان رها می کند که زنی به نام کوئینی آن را اداره می کند.
تاراته پی هنسن نقش کوئینی را بازی می کند. زنی که از همان نگاه اول به نوزاد پیر می داند که او را به فرزند خواندگی قبول خواهد کرد.
هنسن در این مورد می گوید: « این فیلم درباره عشق بلاشرط است. چرا که وقتی شما یک نفر را واقعا دوست داشته باشید برایتان مهم نیست او از چه نژادی است، چه نقصی دارد و یا هر چیز دیگر. تنها احساسی که به شما همه چیز را دیکته می کند عشق است؛ عشق خالص .» این دقیقا شخصیت کوئینی را توصیف می کند. زنی مهربان که عادت دارد اعضای ناخواسته جامعه را با مهربانی بپذیرد و از آن ها مواظبت کند:« متاسفانه آنچه برای اغلب مردم سالخورده پیش می آید این است که اطرافیان، آن ها را به دست فراموشی می سپارند و هیچکس به دیدار آن ها نمی آید در حالی که کوئینی می داند که هر انسانی حق دارد بدون هیچ قید و شرطی دوست داشته شود. »بنجامین باتون، در سنینی که باید در مدرسه باشد، درمیان سالمندان خانه کوئینسی بزرگ می شود. اما با گذشت سال ها به نظر می رسد که زمان برای بنجامین به عقب باز می گردد.
برد پیت در نقش بنجامین باتون می گوید او به این نقش کشش خاصی داشته است چرا که روح درونی و شکل ظاهری و بیرونی بنجامین با هم تفاوت های فاحشی دارند. برد پیت در عین حال دیدگاه های بنجامین باتون به زندگی را به شدت دوست دارد:« شخصیت بنجامین بسیار رک و راست و با صراحت است. او در قبول سرنوشت و آنچه بر سر راه او قرار گرفته است صادق است.» برد پیت به جنبه های شخصی ای که بازی در فیلم وضعیت غریب بنجامین باتون برای او داشته است اشاره می کند: « فکر می کنم من امروزه بیش تر از همیشه به دنبال بازی در نقش شخصیت های اصیل آمریکایی هستم. من در ده سال گذشته آمریکا را مکانی یافته ام که به شدت جالب و قابل توجه است. برای من فیلم وضعیت غریب بنجامین باتون در حقیقت یک نامه عاشقانه است به نیواورلئان، یک نامه عاشقانه به خانواده ها و مردمی که در طول چند سال گذشته برخورد با آن ها اثرات عمیقی بر من گذاشته است. فکر می کنم این بهترین توصیفی است که می توانم درباره این مسئله داشته باشم.»شخصیتی که بیشترین تاثیر را بر روی کاراکتر بنجامین باتون در فیلم دارد، دیزی است. دیزی برای نخستین بار در خردسالی و هنگامی که در خانه سالمندان به دیدار مادر بزرگ خود آمده است با بنجامین آشنا می شود. بنجامین به او دل می بندد. عشقی که با وجود آن که جریان زندگی هر یک از این دو را به سویی سوق داده است یکبار دیگر آن ها را رو در روی هم قرار می دهد.
بازیگر برنده اسکار، کیت بلانشت نقش دیزی را در فیلم وضعیت غریب بنجامی باتون بازی می کند: « برای من که از فیلم های کلیشه ای و رومانتیک اجتناب کرده ام مشکل بود باور کنم که کارگردانی غیر رمانتیک و جدی چون دیوید فینچر با داستان دراماتیک زندگی بنجامین باتون برخوردی کلیشه ای داشته باشد. می دانستم که برای فینچر، حرف زدن درباره عشق، اشتیاق، جدایی و امید ، مرگ و زندگی و احتمالات دیگر می تواند یک گردش کم نظیر، حیرت آور و فراموش نشدنی باشد.»فیلم وضعیت غریب بنجامین باتون بر اساس داستان کوتاهی به قلم اسکات فیتز جرالد ساخته شده است که توسط اریک راث، فیلمنامه نویس برنده اسکار فیلم فارست گامپ نوشته شده است. راث، داستان را از شهر بالتیمور در ایالت مریلند به خیابان های خیال انگیز نیواورلئان کشانده است. داستان غیر متعارف بنجامین از زبان راوی در بیمارستانی در شهر نیواورلئان گفته می شود و این قصه گویی همزمان است با وقوع طوفان کاترینا که هر لحظه نزدیک تر می شود.