در اکتبر سال ۲۰۰۶، کره شمالی بمب اتمی کوچکی را منفجر کرد. این رویداد بر مخاطراتی که در برابر مذاکرات باصطلاح شش جانبه قرار داشت افزود.
مذاکرات در سال ۲۰۰۳ و در پی خروج کره شمالی از پیمان منع گسترش تسلیحات اتمی آغاز شد. از آن هنگام، کره شمالی در سلسله جلساتی با نمایندگان کره جنوبی، ژاپن، فدراسیون روسیه و ایالات متحده، بسرپرستی چین، شرکت کرده است. دولت کره شمالی خواهان سوخت وعادی شدن مناسبات با ایالات متحده و ژاپن است. پنج عضو دیگر می خواهند شبه جزیره کره به یک منطقه عاری از تسلیحات اتمی تبدیل شود.
کره شمالی کشوری بسیار فقیر است. برای پشتیبانی اقتصادی، نظامی و دیپلماتیک ده ها سال به همسایگان شمالی خود، جمهوری خلق چین و اتحاد شوروی متکی بود. با فروپاشی اتحاد شوروی، منبع اصلی نفت و دیگر کالاهای مهم را از دست داد. در نیمه دهه ۹۰، اقتصاد کره شمالی متزلزل شد و کشور خود را با قحطی روبرو دید. بر اساس برخی تخمین ها، این وضع به مرگ زودرس بالغ بر سه میلیون نفر منجر شد.
یکی از دلایلی که کره شمالی قادر نبوده است وارد بازار جهانی شود، به سال ۱۹۸۷، زمانی که یک هواپیمای غیر نظامی کره جنوبی را منفجر کرد، باز می گردد. وقتی ثابت شد بمب را ماموران کره شمالی کار گذاشته بودند، ایالات متحده آنرا در فهرست کشورهای حامی تروریسم قرار داد.
چنین گزینشی، تقریبا به معنای حکم مرگ برای مناسبات دیپلماتیک با ایالات متحده است. کسانی که در فهرست قرار می گیرند، از دریافت کمک های غیر اضطراری از آمريکا ممنوع می شوند و هدف مجموعه ای از تحریم های مالی قرار می گیرند. همچنین افراد، شرکت ها و کشورهای ثالث را که با کشورهای تحریم شده به داد و ستد بپردازند، مجازات می کند. کره شمالی، با نیاز شدید به کمک بین المللی، می خواست از فهرست خارج شود.
به این دلیل است که کره شمالی، در مقابل لغو تحریم ها، سرانجام موافقت کرد تاسیسات اتمی در یونگ بیان را جمع کند. روز شنبه ۱۱ اکتبر، موافقت خود را با انجام درخواست های شریکانش در مذاکرات شش جانبه اعلام کرد، و کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه آمريکا پیونگ یانگ را از فهرست حامیان تروریسم خارج ساخت.
شان مک کورمک، سخنگوی وزارت امور خارجه آمريکا گفت: کره شمالی اعلام کرده است برچیدن تاسیسات اتمی خود را از سر خواهد گرفت. این موضوع نشان می دهد که اصل شش جانبه عمل متقابل کار می کند.
