بسته بازنگری شده مشوق هایی که آلمان و پنج عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد روز ۱۴ ژوئن به ایران پیشنهاد کردند، شامل منافع افتصادی و تجارتی ، و نیز پشتیبانی تکنیکی و مالی برای استفاده صلحجویانه از انرژی اتمی است. از جمله منافع سیاسی، فرانسه، بریتانیا، ایالات متحده، روسیه و چین همچنین پیشنهاد کردند از ایران در " ایفای نقشی مهم و سازنده در امور بین المللی" حمایت کنند و"گفت و شنود و همکاری در مسائل مربوط به منع گسترش تسلیحات اتمی، و برقراری امنیت و ثبات در منطقه" را پیش ببرند.
برخورداری از این منافع ایجاب می کند ایران به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد گردن نهد و بگونه ای قابل تایید فعالیت های غنی سازی و پردازش اورانیوم را، که می تواند به تولید ماده مورد نیاز ساختن اسلحه اتمی منجر شود، متوقف سازد.
هرچند رژیم ایران رسمأ به بسته بازنگری شده مشوق ها پاسخ نداده، اما واکنش اولیه آن دلگرم کننده نبوده است. غلامحسین الهام، سخنگوی دولت، روزی که خاویر سولانا مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بسته را ارائه داد، گفت: "اگر بسته شامل تعلیق باشد، بهیچوجه قابل بحث نخواهد بود. چند روز بعد، علیرضا شیخ عطار، قائم مقام وزارت امور خارجه ایران گفت: "ما چندین بار گفته ایم که غنی سازی اورانیوم خط قرمز ایران است و ما باید این فناوری را ادامه دهیم."
پرزیدنت جرج بوش
می گوید بسته مشوق ها که رژیم ایران ارائه شد با پیامی روشن همراه است ، و آن این
است که گزینه بهتری برای شما وجود دارد.
آقای بوش که در کنفرانس خبری
مشترکی با آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان سخن می گفت اظهار داشت:
**** اگر شما بگونه ای قابل تایید برنامه های غنی
سازی را متوقف کنید، به انزوای خود پایان
خواهید داد، و راه پیشرفت شما بازخواهد
شد. رژیم ایران تا کنون یک مسیر را انتخاب کرده است که برای مردم ایران خوب
نیست. آنها شایسته تر از آن هستند که در
جهان منزوی باشند."