یک گروه غیرانتفاعی زنان درآمریکا که محور فعالیت هایش موضوعات زیست محیطی است، ضمن انتشارنتیجه یک پژوهش اعلام کرد؛ متابولیتهای ۴۸ ماده شیمیایی خطرناک که به صورت روزمره در خانه وعمدتأ به منظور نظافت و بهداشت مصرف می شوند در جریان خون افراد ساکن در آن منازل قابل اندازه گیری هستند. گفتنی است که مواد مذکورهمگی تحت نظارت و کنترل استاندارد بوده و سازمان های مسئول ایمنی وبهداشت میزان مصرف خانگی آن محصولات را بی خطراعلام کرده بودند. به دنبال انتشار این مطلب زنان از سازمان های حفاظت محیط زیست و مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها ی آمریکا خواستند که میزان های توصیه شده برای مصرف این محصولات و قوانین حاکم برارائه مجوز ورود آنان به بازار مورد تجدید نظر اساسی قرار گیرد. این در حالی است که گروه بسیاری از صاحب نظران این سازمان ها اعتقاد دارند ، ابعاد حقیقی آلودگی و مسمومیت با مواد شیمیایی مذکوربسیار گسترده تر از موارد گزارش شده توسط این مطالعه است.
مرکز کنترل وپیشگیری بیماری های آمریکا هر دوسال یک بارو به منظور فراهم آوری و روزآمد کردن بانک اطلاعاتی سلامت کشوری، یک بررسی جامع ملی در زمینه شاخص های بهداشتی انجام می دهد. در این بررسی ۵۰۰۰ خانوار به صورت تصادفی انتخاب و پس از یک مصاحبه ومعاینه کامل فیزیکی مورد آزمایش خون و ادرار و نمونه های مختلف از ترشحات بدن قرار می گیرند. این آزمایش ها علاوه برعوامل بیوشیمی خون مانند قند، چربی و آنزیم های کبدی که در چکآپ های معمولی سالیانه اندازه گیری می شوند، اطلاعات بسیار با ارزشی در مورد مواجهه با عوامل زیانبار محیطی در اختیار محققین قرار می دهند. به طور مثال اگر امروز در یکی از ایالت های آمریکا با بروز افزایش یافته و خوشه ای سرطان خون مواجه شویم، می توانیم ازداده های این بانک اطلاعاتی استفاده کرده و متوجه شویم که مثلأ ۳۰ سال قبل در این منطقه معین میزان سرب یا هیدرو کربورهای حلقوی در خون مردم این ناحیه بالاتر از میانگین عمومی بوده واز این مطلب نتیجه بگیریم که احتمالأ بروز سرطان با میزان سرب خون رابطه مستقیم دارد.
بالا بودن میزان خونی متابولیتهای مواد شیمیایی با مصرف روزانه خانگی، علاوه برمسمومیت و عوارض خطرناک شناخته و ناشناخته ای که ایجاد می کنند، به لحاظ گستردگی مصرف بسیار اهمیت دارند. تقریبأ خانه ای وجود ندارد که در آن شوینده مصرف نشود، ظروف تفلون در طبخ غذا به کار نرود یا حلال و سوخت صنعتی استفاده نشود. این گستردگی مصرف منجر به آن می گردد که حتی اگر خطر مسمومیت بالقوه با این مواد کم است خطر بالفعل ابتلا به بیماری در جامعه زیاد باشد. سال گذشته زمانی که جنجال بر سر سطح خونی- ادراری بیسفنلA که به عنوان ماده قوام دهنده در محصولات پلاستیکی مصرف می شود در گرفت حتی یک نفر نبود که بتواند ادعا کند در زندگی روزمره اش با پلاستیک سر و کار ندارد.
تیفانی هرینگتون، سخنگوی شورای صنایع شیمیایی آمریکا می گوید؛ این شورا تمامی تلاش های علمی در اندازه گیری میزان مواجهه با آلاینده های زیست محیطی و بررسی اثر سؤ آن ها برسلامت موجودات زنده را ارج می نهد، اما با در نظر گرفتن تمام جوانب عملی و سنجیدن منافع و مضار احتمالی آن در کنار یکدیگر اقدام به اظهار نظر رسمی و وضع مقررات و محدودیت های ویژه می کند، گرچه اطلاع رسانی درباره هر احتمال خطرناچیز را هم بخشی از حقوق مردم درحفظ سلامتی شان می داند. او درادامه می گوید؛ در همین مورد معین مواد شیمیایی مورد مصرف در خانه ، ما نخست باید فکر کنیم اگر به طور ناگهانی استفاده از شوینده ها و ضد عفونی کننده ها را درخانه ها و اماکن عمومی ممنوع یا حتی محدود کنیم چه میدان مناسبی را برای تاخت و تاز عوامل میکربی شخم زده ایم. به بیان دیگر لازمه هر پیشرفتی تغییر است، اما معنی هر تغییری از بیخ و بن بر کندن گذشته نیست. پس مواد شیمیایی را مصرف می کنیم ولی می باید عاقلانه و با احتیاط مصرف کنیم.
