تلاش حامیان جمهوری اسلامی برای موج جدید «تصفیه» در ساختار آموزشی کشور 

زینب مولایی‌راد، مادر کیان پیرفلک که شغل معلمی داشت چند ماه قبل از کار برکنار شده بود.

در واکنش به یک پست مادر کیان پیرفلک، یک حامی دولت و از خویشاوندان ابراهیم رئیسی خواهان «تصفیه» نیروها بر مبنای باورشان شد.

در همین زمینه میثم نیلی، برادر داماد ابراهیم رئیسی (رئیس دولت جمهوری اسلامی) و صاحب‌امتیاز و مدیرمسئول وب‌سایت امنیتی «رجانیوز» بر «لزوم تصفیه» و «بازگزینش» در «نظام تعلیم و تربیت» کشور شده است.

این چهره نزدیک به نهادهای حکومتی جمهوری اسلامی، با بازنشر پست ماه‌منیر (زینب) مولایی‌راد، مادر کیان پیرفلک، که چند روز پیش اعلام کرده بود ادعای حکومت در مورد نقش یکی از «همشهریانش» در قتل کیان را نخواهد پذیرفت، نوشت: «بیچاره بچه‌های مردم که چنین موجوداتی را به عنوان معلم تحمل می‌کردند.»

زینب مولایی‌راد که یکم بهمن‌ماه در محل کارش، حاضر شده بود، به او گفته بودند «به حراست» برود و در آن جا به مادر کیان پیرفلک گفتند «تا اطلاع ثانوی حق رفتن به ‎مدرسه را ندارد.»

میثم نیلی که همزمان مدیرعامل مجمع ناشران انقلاب اسلامی نیز هست، در ادامه به سخنان مادر کیان پیرفلک در مورد نمایشی بودن دادگاه قاتلان فرزندش واکنش نشان داده و آن را «مفت‌ترین حرف سال» نامیده است.

احمد خاتمی، عضو «هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری» و امام جمعه تهران نیز بیست و هشتم اسفندماه، با بیان اینکه «کارمند نظام اسلامی» باید همواره «طرفدار نظام اسلامی» بوده و برای «اشاعه آن» نیز تلاش کند، گفته بود: «وجود فردی به عنوان کارمند مخالف نظام، به مصلحت کشور نیست.»

در جریان اعتراضات سراسری ماه‌های گذشته نیز برخی از اساتید و مدرسان دانشگاه‌های کشور نیز که با معترضان همراهی یا از آنان حمایت کرده بودند، از کار خود برکنار یا بدون اعلام جزییاتی تعلیق از کار شدند.

در این حال، جلال محمودزاده، عضو مجلس شورای اسلامی نیز بیست و پنجم بهمن‌ماه در گفتگو با وب‌سایت «جماران» وابسته به دفتر روح‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی که خود مروج «پاکسازی‌های عقیدتی» بود، رویکرد دولت جمهوری اسلامی را مورد نقد قرار داد و با «حذفی» دانستن آن، گفته بود: در حال «پاکسازی» نهادهای دولتی هستند.

بارها در طول ۴ دهه اخیر به ویژه سال‌های نخستین دهه ۶۰ و دهه ۷۰ خورشیدی بسیاری از کارکنان بخش‌های اداری، آموزشی و خدماتی کشور در سطوح مختلف به بهانه‌هایی همچون «انقلاب فرهنگی» یا «پاکساری انقلابی» از کار برکنار شده‌اند.