«موج سواری»، ورزشی جدیدی است که اخیرا در ایران، بویژه در میان زنان جوان و دختران، موج جدیدی به راه انداخته است. این رویداد و هیجان‌های همراه آن، دریک فیلم مستند ضبط شده است.
یک زن ایرلندی طرفدار محیط زیست، در آنچه «انقلاب جدید ایران» توصیف می‌شود، نقش دارد. او گسترش این ورزش در ایران، و در میان زنان ایرانی را ماموریتی برای خود می‌داند.
این خانم ایرلندی که ایسکی بریتون معرفی شده است، موج سواری را وقتی فقط چهار سال داشت آغاز کرد. برای نخستین بار در سال ۲۰۱۰ میلادی (۱۳۸۹) به ایران رفت. او می‌گوید حس کنجکاوی او را به بلوچستان کشاند، بخشی دور افتاده و خطرناک از کشور که حتی بسیاری از ایرانی‌ها به آنجا سفر نمی‌کنند.
یک فیلم‌ساز فرانسوی به نام ماریون پویزو همراه او بود، و ویدئوی کوتاهی در باره ایسکی، به عنوان نخستین زن موج سوار در ایران تهیه کرد، که به سرعت توجه رسانه‌ها را جلب کرد.
در سال ۲۰۱۳، پس از دریافت و شنیدن ده‌ها بازخورد مثبت از سوی ایرانیان درباره این ورزش که برای مردم ایران تازگی دارد، آنها برای ساختن یک فیلم مستند به ایران باز گشتند. با هیجان ماریون برای ساختن فیلم و اشتیاق ایسکی برای موج سواری، آنها ترکیبی الهام بخش بودند.
نام این مستند «به درون دریا» است، و با حضور یک موج سوار ایرانی به نام مونا، و یک غواص ایرانی به نام شهلا، موج سواری را به مردم ایران معرفی می‌کند. این فیلم پروژه‌ای بود که با هدف نشان دادن هیجان موج سواری و در همین حال، فراهم آوردن موجبات دسترسی به آن برای همه، از جمله زنان در ایران، اجرا شد.
گزارش به ویژگی‌های سواحل ایران و موج های دریا در آنها اشاره می‌کند و می‌گوید بسیاری از مردم حتی نام بلوچستان را نشینده‌اند، سرزمینی هم مرز افغانستان و پاکستان که در آن میانگین طول عمر مردم پائین است، سطح فقر بالا است، و نرخ سواد در میان بزرگسالان پائین.
روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی، بلوچستان را ترسناکترین نقطه جهان نامید. اما این منطقه، با سواحل گسترده اما خالی آن، برای ایسکی یک «ماجراجویی تضمین شده در کشوری که زیاد شناخته نشده است» بود.
ایسکی و ماریون به بندر چابهار و روستای کوچک رامین در شرق آن رفتند. ایسکی از نخستین دیدار موهایش را پوشاند و با لباسی که بدنش را کاملا می‌پوشاند، وارد آب شد. او می‌خواست که برداشت‌ها و تفکرات درباره زنان و ورزش را به چالش بگیرد، اما مراقب بود به فرهنگ محلی و اسلامی احترام بگذارد.
به گفته ماریون حمایتی که ایسکی دریافت کرد، تاثیری عمیق بر او داشت. شوق مردم بلوچ فراوان بود، اما روشن بود که برای رونق موج سواری راهی طولانی در پیش است.
مونا و شهلا نیز نمی‌دانستند آیا مقامات محلی به زنان اجازه خواهند داد در آینده شنا یا موج سواری کنند یا خیر. با این حال، موج سواری موجب شده است زنان بلوجستان قدرت بگیرند. از جمله این که احساس می‌کنند دیگر در حاشیه قرار ندارند.
در ماه سپتامبر ۲۰۱۴، ایسکی، مونا و شهلا به بلوچستان باز گشتند و کلاس‌های جدیدی برای آموزش موج سواری تشکیل دادند. آنها گروهی به نام «ما در ایران بر امواج سوار می شویم» بوجود آوردند، که در آن ایرانیان – اعم از زن و مرد – از سراسر کشور در این کلاس ها شرکت می‌کنند.
گام بعدی که آنها امیدوار هستند بردارند، تاسیس فدراسیون ملی موج سواری ایران است که قادر باشد رقابت‌های بین المللی سازمان دهد و خارجی‌ها را تشویق کند برای تجربه موج سواری به ایران سفر کنند.