کارشناسان بر اين عقيده اند که هر چند القاعده و دولت يمن طی سال های گذشته مرتب با يکديگر برخورد داشته اند، با اين همه گروه القاعده بيشتر عملياتش را عليه هدف های بين المللی اجرا می کرده است، مانند سوء قصد به فرستاده ويژه بريتانيا به صنعا در ماه آوريل و يا حمله های ديگر به جهانگردان خارجی.
«علی سيف حسن» يکی از کارشناسان يمنی در اين باره می گويد «القاعده متخصص ايجاد شکاف در بين نيروهای امنيتی، ايجاد نارضايتی بين قبيله ها، و خراب کردن روابط احزاب با يکديگر است. القاعده هميشه با ايجاد چنين شکاف هايی است که می تواند در بين گروه ها رخنه کرده و موفقيت کسب کند.»
ناصر عربيه، يک کارشناس يمنی ديگر، درباره حمله اخير القاعده در جنوب يمن که نشان دهندۀ بهره برداری از بی ثباتی فعلی در آن کشور است می گويد «آنچه اخيراً اتفاق افتاد، نشان دهندۀ آن بود که القاعده از فرصت استفاده کرده است، من نمی خواهم بگويم که آنها قوی تر شده اند، بلکه آنها بهتر می توانند وضعيت را در جنوب يمن اداره کنند. آنان اين نقطه شکاف را يافته اند و آنرا برای عملياتی که بسيار خطرناک است؛ اعمال می کنند.»
متحدان غربی يمن و همچنين همسايه آن کشور، یعنی عربستان سعودی، مدت هاست که از شکل گيری دوبارۀ آن شاخه از القاعده که می تواند از افزايش بی ثباتی در يمن بهره گرفته و قدرت مرکزی را بی دوام کند؛ نگران هستند. غربی ها نگران آن هستند که القاعده بتواند يمن را به عنوان پايگاهی برای بی ثبات کردن منطقه و فراسوی آن، مورد استفاده قرار دهد.
يمن می خواهد با شورشيان شيعۀ شمال کشور قرارداد متارکۀ موقت تنظيم کند و جدايی طلبان بخش جنوبی کشور را آرام کند تا بتواند تمام توجه خود را بر مبارزه با القاعده، متمرکز کند.
حملۀ اخير القاعده هفته ها پس از آن که روياروئی بين القاعده و نيروهای امنيتی يمن در جريان بود، صورت گرفت.
يمن تاريخچه دراز مدت و پيچيده ای از رويارويی با القاعده را با خود حمل می کند و برای سال ها، جوانان در اين کشور فقير که بيش از ۴۰ درصد مردم روزانه با در آمدی معادل فقط ۲ دلار آمريکايی زندگی می کنند؛ آماده آن بودند که انگيزه جهادگرايی را دنبال کنند.