در گرماگرم تظاهرات خونین مردم سوریه علیه حکومت بشار اسد، نقش جمهوری اسلامی ایران در حمایت از دمشق، و واکنش سازمان ملل متحد در برابر رویدادهای سوریه زیر ذره بین روزنامه های آمریکا و بریتانیا قرار گرفته است.
روزنامه «واشنگتن پست» چاپ آمریکا در این باره نوشته است: «به نظر می رسد تلاطم سیاسی در سوریه، نقشه استراتژیک خاورمیانه را تغییر دهد، و نقطه پایانی بر قدرت نمایی جمهوری اسلامی و گروه تندروی فلسطینی حماس در منطقه است.»
دیوید ایگنیشس، نویسنده این مقاله می افزاید: «در حالی که پیوندهای دولت شیعه دمشق با تهران، خشم اکثریت سنی مذهب سوریه را برانگیخته، افشای کمک های پنهانی جمهوری اسلامی از جمله ارسال گاز اشک آور، و نیروهای ضدشورش برای سرکوب تظاهرکنندگان سوری، به اعتراضات مردم آن کشور دامن زده است. اگر بشار اسد بر سر قدرت بماند، ناگزیر خواهد بود تا هم از رژیم شیعه جمهوری اسلامی و هم از گروه فلسطینی حماس که مقر اصلی اش در دمشق است، فاصله بگیرد.»
روزنامه گاردین نیز در این باره می نویسد: «در اسرائیل تصور بر آن بود که اتحاد بشار اسد با رهبران جمهوری اسلامی عاقبت خوشی نخواهد داشت؛ اما به نظر می رسد اتحاد تهران و دمشق ضامن بقای دیکتاتور سوریه شده است.»
در ادامه مقاله گاردین آمده است: «موضعگیری غرب در برابر بحران سیاسی سوریه، به معنای چالش با جمهوری اسلامی ایران نیز خواهد بود؛ و غرب تلاش دارد از درگیری جدیدی در منطقه پرهیز کند.»
و کریسچن ساینس مانیتور، نیز با اشاره به نفوذ مخرب جمهوری اسلامی در سیاست خاورمیانه: از لبنان و سوریه تا فلسطین نوشته است: تغییر رژیم در ایران می تواند تمام منطقه را دگرگون کند.
«وال استریت جورنال» نیز در انتقاد از واکنش سازمان ملل متحد به سرکوب خونین مردم سوریه می نویسد: «شورای امنیت حتی نتوانست اعضا را به انتشار بیانیه ای در محکوم کردن کشتار بی رحمانه مردم سوریه فرابخواند. از سوی دیگر اتحادیه عرب و گروه آسیایی سازمان ملل هفته گذشته از نامزدی سوریه برای عضویت در شورای حقوق بشر سازمان ملل حمایت کردند.»
مقاله وال استریت جورنال سپس با این جمله طنزآمیز به پایان می رسد: «اگر رژیم دمشق عده بیشتری از مردم با بکشد، ممکن است ریاست شورای حقوق بشر را هم به دست آورد.»
ترجمه مقالات روزنامه ها از دیهیم بهزادی