در مقاله ای در روزنامه استریلین، جان هوارد، نخست وزیر پیشین استرالیا، اوسامه بن لادن را رهبر و پدر خوانده گروه القاعده و همه گروه های تروریستی دیگری خوانده است که فعالیت هایشان الهام گرفته از القاعده بود. هوارد می نویسد اتباع استرالیا در میان قربانیان واقعه یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ و حمله اکتبر ۲۰۰۲ گروه القاعده به جزیره بالی در اندونزی بودند؛ و کشته شدن بن لادن برای مردم کشورش خبری دلگرم کننده در مبارزه با تروریسم بود. وی یادآوری می کند که برای مقابله با حملات انتقامجویانه احتمالی و پیروزی نهایی در برابر القاعده و طالبان در افغانستان، همکاری پاکستان با ایالات متحده و هم پیمانانش شرط اساسی است.
نیویورک تایمز مقاله ای دارد از علی سوفان، مأمور ویژه پیشین اف بی آی. نویسنده اشاره می کند که پس از واقعه ی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، بازجوی زندانیان بازداشتگاه خلیج گوآنتانامو بود؛ و در جریان برخورد با زندانیان عضو القاعده دریافت که اسامه بن لادن – بالاتر از رهبری گروه– نماد طرز تفکر و برداشت خاصی از اسلام بود که از تروریسم به عنوان سلاحی برای به زانو در آوردن آمریکا استفاده می کرد. مرگ بن لادن، هر چند این طرز تفکر را از میان نبرده؛ ولی ضربه ی مرگباری به آن وارد کرده؛ و رویای جهادیون را به پایان نزدیک تر کرده است.
وال استریت جورنال می نویسد نظم نوینی که در جهان عرب در حال شکل گرفتن و جا افتادن است، هیچ ربطی به تفکر جهادی و افراطگرایی اسلامیٍ مورد نظر بن لادن ندارد. به نوشته ی فؤآد عجمی، بن لادن می خواست تمدن اسلامی را با برداشت بیمارگونه ای که شخصاً از آن داشت در خاک آمریکا پیاده کند و برای رسیدن به هدفش، قانون جنگ را زیر پا گذاشت و به غیرنظامیان حمله کرد.
