کمیته حفاظت از روزنامه نگاران می گوید شمار اهالی رسانه ها که در سال ۲۰۰۹ کشته شدند، از هر زمان دیگری از سال ۱۹۹۲، که کمیته ثبت موارد مرگ روزنامه نگاران را آغاز کرد، بیشتر بود.
کمیته، که دفتر مرکزی آن در آمریکا قرار دارد، در گزارش سالانه خود می گوید در سال ۲۰۰۹ هفتاد و یک روزنامه نگار در سراسر جهان کشته شدند، این رقم در سال ۲۰۰۸ چهل و یک نفر بود.
کمیته دفاع از حقوق رسانه ها می گوید کشتار ۳۱ روزنامه نگار و کارکنان رسانه ها در حوادث مرتبط با انتخابات در فیلیپین، عامل این افزایش بی سابقه بود.
پس از فیلیپین، گروه سومالی، عراق و پاکستان را مرگبار ترین کشورها برای روزنامه نگاران می داند. سومالی در سال ۲۰۰۹ شاهد کشته شدن ۹ خبرنگار بود، در حالی که درعراق و پاکستان چهار خبرنگار در هر کدام کشته شدند.
کمیته حفاظت از روزنامه نگاران همچنین سرکوب روزنامه نگاران در ایران در پی برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را برجسته می سازد و آنرا «یکی از نابکار ترین و گسترده ترین سرکوب های مطبوعات در سالهای اخیر» می نامد.
گزارش می گوید پس از انتخابات که احمدی نژاد را در قدرت نگاهداشت، مقامات ایران ۹۰ روزنامه نگار را دستگیر کردند و تا ماه دسامبر ۲۳ نویسنده و سردبیر روزنامه هنوز در بازداشت بودند.
کمیته می گوید در سال ۲۰۰۹ در سراسر جهان ۱۳۶ روزنامه نگار زندانی شدند. اما فشار بین المللی کمک کرد روزنامه نگاران بازداشت شده در بسیاری از کشورها، از جمله برمه و گامبیا آزاد شوند.
به گزارش کمیته، در افغانستان و پاکستان خبرنگارانی که گزارش های مربوط به جنگ را تهیه می کنند با چالش های عظیمی روبرو هستند، از جمله تهدیدهای طالبان و ستیزه گران دیگر، و فشار و آزار از سوی دولت و منابع نظامی.
در خاورمیانه، کشورهایی مانند مصر، مراکش، و بحرین، از فعالیت خبرنگاران مستقل و وبلاگ نویس ها، پس از آن که اینترنت در افزایش انتشار گزارش های مربوط به موارد نقض حقوق بشر نقش عمده ای بازی کرد، جلوگیری می کنند. اما خبرنگاران می گویند چنین سرکوب هایی جریان اطلاعات را متوقف نخواهد ساخت.
جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ ایران ۰۸:۳۷