زنان در بسیاری از عرصه های شغلی، از حقوق گرفته تا بهداشت که زمانی مردان بیشتر در آنها فعال بودند و یا درعرصه های نظامی و انتظامی که بیشتر نیازمند فعالیت های بدنی است، گام های بزرگی برداشته اند. اما مشاغل ساختمانی، همچنان «مردانه» به شمار می رود. با این حال، یک سازمان غیر انتفاعی در منطقه شهر واشنگتن، زنان را برای حضور در این عرصه آموزش می دهد تا آنان از عزت نفس بیشتری برخوردار شوند و شغل هایی با درآمد بهتر بدست بیاورند.
ژاکلین آگلرا، یک آرایشگر است. اما به جای در دست داشتن قیچی، در کلاس درسی که در یک زیرزمین دایر است، با یک آچار پیچ گوشتی برقی کار می کند. ژاکلین چگونگی نصب یک در را یاد می گیرد.
ژاکلین می گوید:« اولش سخت بود. ما شاید یک روز درس خواندیم. در را تعمیر کردیم. شنبه بعد، یک امتحان داریم که چگونه چیزها را قرار دهیم و یک در را نصب کنیم.»
او همراه با چند زن دیگر در حال فراگرفتن آموزش های ساختمانی است. ژاکلین: «به عنوان یک آرایشگر، خوب، به اندازه کافی درآمد ندارم. ولی برای زنده ماندن، پرداخت اجاره بها یا قبض ها و فراهم کردن نیازهای ابتدایی مثل غذا پول می سازم.»
مرسدس رادریگرز یک مهاجر اهل پرو، خانه ها را تمیز می کند. او با تسلط محدودش به زبان انگلیسی توضیح می دهد که چرا می خواهد آنطور که خود توصیف می کند، مهارت های یک «شغل مردانه» را فرا بگیرد. رادریگرز:« برای اینکه پول بیشتری دارد.» او می گوید:« امروزه فرصت شغلی کمی در تمیز کردن، نظافت شرکت ها و خانه ها وجود دارد.»
«کاسا دو مریلند»، یک سازمان غیر انتفاعی است که در زمینه برنامه های آموزش حرفه ای و کاریابی در منطقه واشنگتن فعالیت دارد. این سازمان حامی این دوره آموزشی برای زنان است. تونا کراویوتو، مدیر ارشد آموزش های حرفه ای است .او می گوید:« هدف این برنامه آموزشی این است که زنان به شغل هایی با درآمد بالا در زمینه فعالیت های ساختمانی دسترسی داشته باشند.»
کراویوتو می گوید:«آمار ما نشان می دهد فرق زیادی از نظر درآمد بین شغل هایی که زنان بطور مرسوم انجام می دهند با مشاغل ساختمانی وجود دارد. برای مثال، شما می توانید ساعتی 8 دلار برای شغل های مرتبط با نظافت اماکن پیدا کنید در حالی که حداقل حقوق یک کار ساختمانی، ساعتی 13 دلار است.»
شرکت کنندگان در طول یک دوره 9 هفته ای، مقدمات کارهای برقی، نجاری، کف سازی، لوله کشی، دیوار کشی و کاشی کاری را می آموزند. جناینا روچا، که به مدت ده سال در زمینه کار های ساختمانی فعال بوده، یکی از مربیان است.
روچا می گوید:« من از خانم ها شنیدم که حس می کنند مردان آنان را مرعوب می کنند، ولی اکنون من می دانم چه باید بکنم، به من یاد داده شده، من همه ابزار لازم را دارم و دیگر حس نمی کنم که مرعوب می شوم.» او می گوید:« من به زنان نشان می دهم چه کاری می توانم انجام دهم.»
کمپین امنیت اقتصادی زنان که یک گروه مدافع زنان کم درآمد است، با اشاره به یک گزارش جدید می گوید 99 درصد نصاب های سقف را مردان تشکیل می دهند که میانگین حقوقشان، ساعتی 16 دلار و هفده سنت است. در حالی که 98 درصد معلمان کودکستان ها، زنان هستند که درآمدشان، ساعتی 11 دلار و چهل و هشت سنت است. این گزارش می گوید از نظر اقتصادی برای زنان کم در آمد معقول است که در جستجوی راهی برای ورود به بازار کارهای ساختمانی باشند.
کراویوتو :« به نطر ما آموزش حرفه های ساختمانی، یک مسیر شغلی بلند مدت است.» او ادامه می دهد:«بنابراین می توانید بدون سابقه کار، وارد این مسیر شوید اما شما یک مسیر شغلی دارید که باید آن را دنبال کنید و به سطح درآمد 25 دلار در ساعت برسید یا حتی بیشتر از این مقدار. همه چیز به این بستگی دارد که چه کاری خواهید کرد و چه میزان آموزش دریافت می کنید.»
«کاسا دو مریلند» تاکید می کند که زنان شرکت کننده در این دوره ها، شغل هایی را امتحان کنند که قبلا به خاطر تلقیشان از مردانه بودن این شغلها از آنها دوری می کردند.
کراویوتو می گوید:« ما یک سیاست بسیار واضحی داریم، سیاست بدون در نظر گرفتن جنسیت، که در آن کار ها به هیچ کلیشه متصل نیست و مردانه یا زنانه نیستند.» او ادامه می دهد:« اگر نوبت یک کارگر زن در لیست ما برای دریافت کار باشد و یک فرصت شغلی در زمینه ساخت و ساز، یا محوطه سازی فراهم باشد، یا شغل مرتبط با حمل و نقل که آن زن از عهده آن بر آید، این شغل به این زن خواهد رسید. این سیاست ماست.»
شرکت کنندگان در این دوره ها می گویند آنان ازاینکه شغل مرسوم مردان را داشته باشند، هراسی ندارند. و مطمئن هستند که مهارت هایی که می آموزند، به ساختن بنیاد بهتر یک زندگی کمک می کند.