شش تن از روسای جمهوری کشورهای مختلف در آمریکای لاتین طی چند سال گذشته به سرطان مبتلا شده اند. اما هوگو چاوز، رئیس جمهوری ونزوئلا با دیگران متفاوت است چرا که جزئیات سلامتی خود را در هاله ای از ابهام نگاه می دارد.
رهبران کشورهای همسایه ونزوئلا اخبار ابتلا و درمان خود به سرطان را اعلام کرده اند و با پوشش خبری مسئله، گمانه زنی ها و شایعات در مورد آنها کاهش یافت. چاوز تا به حال دو بار از معالجه کامل خود خبر داده است.
منتقدان و حامیان او می گویند بیماری چاوز مورد استفاده سیاسی قرار گرفته است. هر چند این که چاوز اخبار مربوط به سلامتی خود را اعلام نکند، از این رهبر فاقد شفافیت تعجب برانگیز نیست.
خبرگزاری رویترز می نویسد رهبران برزیل، پاراگوئه، آرژانتین، و کلمبیا جزئیات ابتلای خود به سرطان را با مردم درمیان گذاشته اند. دیلما روسف، رئیس جمهوری برزیل، همزمان با برگزاری کمپین انتخابات ریاست جمهوری، با سرطان غدد لنفاوی دست و پنجه نرم می کرد. ایناسیو لولا داسیلو، رئیس جمهوری سابق این کشور که به سرطان حنجره مبتلاست نیز اجازه داد که عکاسان از او در هنگام تراشیدن سر و ریشش پیش از شیمی درمانی عکس بگیرند.
فرناندو لوگو، رئیس جمهوری پاراگوئه نیز بلافاصله پس از تشخیص ابتلا به سرطان لنفاوی خبر را به مردم داد. کریستینا فرناندز، رئیس جمهوری آرژانتین، در اوایل ۲۰۱۲ تاریخ عمل جراحی برای برداشتن غده تیروئید به دلیل ابتلا به سرطان را برای عموم اعلام کرد هر چند بعدا مشخص شد که به سرطان مبتلا نبود.
اخیرا نیز، خوان مانوئل سانتوس، رئیس جمهوری کلمبیا گفت که به سرطان پروستات مبتلاست. تمامی این رهبران علی رغم امکان تاثیر خبر بر انتخاب رای دهندگان و سرنوشت حرفه ای خود، خبر ابتلا به سرطان را با مردم در میان گذاشتند.
بالا بودن شمار رهبران مبتلا به سرطان در آمریکای لاتین، چاوز را واداشت تا آمریکا را نشانه بگیرد. او در سال ۲۰۱۱ گفت: «عجیب نیست اگر آنها تکنولوژی ابتلای به سرطان را توسعه داده باشند و تا الان هم هیچکس از آن خبر نداشته. نمی دانم. فقط حدس می زنم.»
چاوز برای آن که بیماری را محرمانه نگاه دارد، چهار بار برای درمان به کوبا رفت. همزمان، از افشای نوع سرطانش خودداری کرد. گمانه زنی ها از سرطان روده بزرگ تا بافت های همبند را دربرمی گیرد.
شانون اونیل، کارشناس آمریکای لاتین در شورای روابط خارجی آمریکا می گوید رای دهندگان باید از جزئیات سلامتی رهبران و عملکرد آینده آنان آگاه باشند. مخفی نگاه داشتن این اطلاعات می تواند نشان از محدود کردن دمکراسی باشد: «در کشورهای با دمکراسی قوی، سلامت رئیس جمهوری یک مسئله مربوط به منافع عمومی است و به همین جهت با عموم و رسانه ها درمیان گذاشته می شود. و نتیجه این شفافیت، درگیری کمتر است.»
منتقدان چاوز می خواهند درباره سلامت او بیشتر بدانند. آنان می گویند اظهارات قبلی چاوز مبنی بر بازیافتن سلامت کامل شانس او را برای انتخابات اکتبر ۲۰۱۲ افزایش داد. در عوض حامیان چاوز، منتقدان را به تمرکز بیش از حد بر بیماری او و در نتیجه ضعیف جلوه دادن وی، متهم می کنند.
چاوز برای ماندن در قدرت، سعی می کند خود را سالم نشان دهد. چرا که هر گونه غیبت از انظار عمومی ممکن است این ایده را به اذهان متبادر کند که بیمار است و رسانه ها را به گمانه زنی بیاندازد.
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه یکی از رهبرانی است که به انحاء مختلف از جمله انتشار عکس هایی که بدون پیراهن در حال سوارکاری است و یا انجام کارهای سخت بدنی دیگر، سلامتی فیزیکی خود را به مردم نشان می دهد. شایعات اخیر مبنی بر پشت درد پوتین، کرملین را وادار به واکنش و تکذیب شایعات کرد. هر چند پشت درد نشانه کافی برای سرطان نمی تواند باشد، هر گونه ظهور بیماری تصویر آقای پوتین را تیره می کند.
ناظران گفتند رهبر رازآلود کشور منزوی کره شمالی، کیم جونگ ایل، احتمالا یا با سرطان پانکراس از پای درآمد و یا سکته کرد. مخفی کاری مقامات کره شمالی در اعلام جزئیات زمان دقیق، مکان و دلیل مرگ او در دسامبر ۲۰۱۱، ناظران غربی را بیشتر به تعجب واداشت. در عربستان سعودی نیز ملک عبدالله جزئیات پشت درد خود را برای کسی فاش نمی کند.
چاوز با آن که در عرصه بین المللی اوضاع خوبی دارد، در عرصه منطقه ای با رهبرانی قدر مواجه است. او در حالی که بیمار است این هفته با نامزدهای رقیب در ونزوئلا مواجه می شود که در انتخابات فرمانداری شرکت می کنند.
رهبران کشورهای همسایه ونزوئلا اخبار ابتلا و درمان خود به سرطان را اعلام کرده اند و با پوشش خبری مسئله، گمانه زنی ها و شایعات در مورد آنها کاهش یافت. چاوز تا به حال دو بار از معالجه کامل خود خبر داده است.
منتقدان و حامیان او می گویند بیماری چاوز مورد استفاده سیاسی قرار گرفته است. هر چند این که چاوز اخبار مربوط به سلامتی خود را اعلام نکند، از این رهبر فاقد شفافیت تعجب برانگیز نیست.
خبرگزاری رویترز می نویسد رهبران برزیل، پاراگوئه، آرژانتین، و کلمبیا جزئیات ابتلای خود به سرطان را با مردم درمیان گذاشته اند. دیلما روسف، رئیس جمهوری برزیل، همزمان با برگزاری کمپین انتخابات ریاست جمهوری، با سرطان غدد لنفاوی دست و پنجه نرم می کرد. ایناسیو لولا داسیلو، رئیس جمهوری سابق این کشور که به سرطان حنجره مبتلاست نیز اجازه داد که عکاسان از او در هنگام تراشیدن سر و ریشش پیش از شیمی درمانی عکس بگیرند.
فرناندو لوگو، رئیس جمهوری پاراگوئه نیز بلافاصله پس از تشخیص ابتلا به سرطان لنفاوی خبر را به مردم داد. کریستینا فرناندز، رئیس جمهوری آرژانتین، در اوایل ۲۰۱۲ تاریخ عمل جراحی برای برداشتن غده تیروئید به دلیل ابتلا به سرطان را برای عموم اعلام کرد هر چند بعدا مشخص شد که به سرطان مبتلا نبود.
اخیرا نیز، خوان مانوئل سانتوس، رئیس جمهوری کلمبیا گفت که به سرطان پروستات مبتلاست. تمامی این رهبران علی رغم امکان تاثیر خبر بر انتخاب رای دهندگان و سرنوشت حرفه ای خود، خبر ابتلا به سرطان را با مردم در میان گذاشتند.
بالا بودن شمار رهبران مبتلا به سرطان در آمریکای لاتین، چاوز را واداشت تا آمریکا را نشانه بگیرد. او در سال ۲۰۱۱ گفت: «عجیب نیست اگر آنها تکنولوژی ابتلای به سرطان را توسعه داده باشند و تا الان هم هیچکس از آن خبر نداشته. نمی دانم. فقط حدس می زنم.»
چاوز برای آن که بیماری را محرمانه نگاه دارد، چهار بار برای درمان به کوبا رفت. همزمان، از افشای نوع سرطانش خودداری کرد. گمانه زنی ها از سرطان روده بزرگ تا بافت های همبند را دربرمی گیرد.
شانون اونیل، کارشناس آمریکای لاتین در شورای روابط خارجی آمریکا می گوید رای دهندگان باید از جزئیات سلامتی رهبران و عملکرد آینده آنان آگاه باشند. مخفی نگاه داشتن این اطلاعات می تواند نشان از محدود کردن دمکراسی باشد: «در کشورهای با دمکراسی قوی، سلامت رئیس جمهوری یک مسئله مربوط به منافع عمومی است و به همین جهت با عموم و رسانه ها درمیان گذاشته می شود. و نتیجه این شفافیت، درگیری کمتر است.»
منتقدان چاوز می خواهند درباره سلامت او بیشتر بدانند. آنان می گویند اظهارات قبلی چاوز مبنی بر بازیافتن سلامت کامل شانس او را برای انتخابات اکتبر ۲۰۱۲ افزایش داد. در عوض حامیان چاوز، منتقدان را به تمرکز بیش از حد بر بیماری او و در نتیجه ضعیف جلوه دادن وی، متهم می کنند.
چاوز برای ماندن در قدرت، سعی می کند خود را سالم نشان دهد. چرا که هر گونه غیبت از انظار عمومی ممکن است این ایده را به اذهان متبادر کند که بیمار است و رسانه ها را به گمانه زنی بیاندازد.
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه یکی از رهبرانی است که به انحاء مختلف از جمله انتشار عکس هایی که بدون پیراهن در حال سوارکاری است و یا انجام کارهای سخت بدنی دیگر، سلامتی فیزیکی خود را به مردم نشان می دهد. شایعات اخیر مبنی بر پشت درد پوتین، کرملین را وادار به واکنش و تکذیب شایعات کرد. هر چند پشت درد نشانه کافی برای سرطان نمی تواند باشد، هر گونه ظهور بیماری تصویر آقای پوتین را تیره می کند.
ناظران گفتند رهبر رازآلود کشور منزوی کره شمالی، کیم جونگ ایل، احتمالا یا با سرطان پانکراس از پای درآمد و یا سکته کرد. مخفی کاری مقامات کره شمالی در اعلام جزئیات زمان دقیق، مکان و دلیل مرگ او در دسامبر ۲۰۱۱، ناظران غربی را بیشتر به تعجب واداشت. در عربستان سعودی نیز ملک عبدالله جزئیات پشت درد خود را برای کسی فاش نمی کند.
چاوز با آن که در عرصه بین المللی اوضاع خوبی دارد، در عرصه منطقه ای با رهبرانی قدر مواجه است. او در حالی که بیمار است این هفته با نامزدهای رقیب در ونزوئلا مواجه می شود که در انتخابات فرمانداری شرکت می کنند.