نتایج یک تحقیق جدید نشان می دهد کودکانی که در معرض برنامه های خشن تلويزیونی و ویدیویی قرار دارند، مشکلات بیشتری در خوابیدن خواهند داشت، ولی یک برنامه برای کمک به خانواده ها در استفاده از جایگزین های آموزشی٬ موثر واقع شده است.
مشاهدات علمی از مدت ها پيش نشانگر رابطه بین استفاده رسانه و مشکلات خواب در کودکان است. اکنون محققان آمریکایی می گویند مدارکی دال بر رابطه علت و معلولی بین این دو موضوع دارند.
میشل گریسون و دکتر دیمیتری کریستاکیس از موسسه تحقیقات کودکان سیاتل در مقاله ای می نویسند: «این مطالعه نشان می دهد که قرار گرفتن کودکان در معرض رسانه های سالم می تواند بر خواب آنها تاثیرگذار باشد و دلیلی بر وجود ارتباط مستقیم بین رسانه و خواب در کودکان پیش دبستانی است.»
در این آزمایش٬ ٥٦٥ خانواده مقیم سیاتل آمریکا با کودکان بین سه تا پنج ساله به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه اول در معرض ملاقاتها٬ تماسهای تلفنی و نامه‌هایی مبنی بر جایگزین کردن رسانه های خشن و نامناسب برای سن های پایین با ویدیوهای آموزشی قرار گرفتند. اما گروه دوم با پیشنهادهای تغذیه محور روبرو شدند.
برای این که خانواده های شرکت کننده تحت تاثیر قرار نگیرند به آن ها گفته شد که این تحقیق روی موضوع رسانه و پرخاشگری است و صحبتی از خواب با آنها نشده بود.
محققان خواب آنها را از لحاظ مدتی که برای به خواب رفتن صرف می کنند، بیدار شدن در شب٬ کابوس، مشکل در بیدار شدن و خستگی روزانه کودکان ارزیابی کردند.
در گزارش گریسون و کریستاکیس آمده است کودکانی که در معرض معالجه قرار گرفته بودند مشکلات کمتری در مورد خواب داشتند، مشکلاتی که به مدت یکسال ادامه داشت، اما شش ماه پس از پایان برنامه تحقیقاتی، کم کم شروع به محو شدن کرد.
آنها همچنین گفتند این واقعیت که مداخله آن ها تنها بر انتخاب محتوای برنامه بود و نه بر زمان تماشای این برنامه ها نشانگر این امر است که محتوا خود نقشی کلیدی در حل و یا به وجود آوردن مشکلات خواب دارد.
نویسندگان این مقاله معتقدند: «از آنجایی که مشکلات مربوط به خواب در نونهالی نتایج زیانبار شدید و مزمنی از جمله آسیب رفتاری و احساسی و دشواری ها در مدرسه و همچنین مرض چاقی می گردد٬ در دسترس بودن راهکارهای قابل استفاده و عملی را بیش از پیش ضروری می نمایاند.»
در این تحقیق٬ به خانواده ها توصیه می شد تا به همراه فرزندانشان به تماشای برنامه ها بنشینند چرا که این امر باعث بالا رفتن میزان آگاهی والدین از محتوای رسانه ها می شود و منتهی به برنامه ریزی مثبتی می شود که آموزشی و برای کودکان پر فایده است.
از جمله برنامه های پیشنهاد شده می توان به « دورا جستجوگر» ٬ «جورج کنجکاو» و «خیابان سِسِمی» اشاره کرد.
مشاهدات علمی از مدت ها پيش نشانگر رابطه بین استفاده رسانه و مشکلات خواب در کودکان است. اکنون محققان آمریکایی می گویند مدارکی دال بر رابطه علت و معلولی بین این دو موضوع دارند.
میشل گریسون و دکتر دیمیتری کریستاکیس از موسسه تحقیقات کودکان سیاتل در مقاله ای می نویسند: «این مطالعه نشان می دهد که قرار گرفتن کودکان در معرض رسانه های سالم می تواند بر خواب آنها تاثیرگذار باشد و دلیلی بر وجود ارتباط مستقیم بین رسانه و خواب در کودکان پیش دبستانی است.»
در این آزمایش٬ ٥٦٥ خانواده مقیم سیاتل آمریکا با کودکان بین سه تا پنج ساله به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه اول در معرض ملاقاتها٬ تماسهای تلفنی و نامه‌هایی مبنی بر جایگزین کردن رسانه های خشن و نامناسب برای سن های پایین با ویدیوهای آموزشی قرار گرفتند. اما گروه دوم با پیشنهادهای تغذیه محور روبرو شدند.
برای این که خانواده های شرکت کننده تحت تاثیر قرار نگیرند به آن ها گفته شد که این تحقیق روی موضوع رسانه و پرخاشگری است و صحبتی از خواب با آنها نشده بود.
محققان خواب آنها را از لحاظ مدتی که برای به خواب رفتن صرف می کنند، بیدار شدن در شب٬ کابوس، مشکل در بیدار شدن و خستگی روزانه کودکان ارزیابی کردند.
در گزارش گریسون و کریستاکیس آمده است کودکانی که در معرض معالجه قرار گرفته بودند مشکلات کمتری در مورد خواب داشتند، مشکلاتی که به مدت یکسال ادامه داشت، اما شش ماه پس از پایان برنامه تحقیقاتی، کم کم شروع به محو شدن کرد.
آنها همچنین گفتند این واقعیت که مداخله آن ها تنها بر انتخاب محتوای برنامه بود و نه بر زمان تماشای این برنامه ها نشانگر این امر است که محتوا خود نقشی کلیدی در حل و یا به وجود آوردن مشکلات خواب دارد.
نویسندگان این مقاله معتقدند: «از آنجایی که مشکلات مربوط به خواب در نونهالی نتایج زیانبار شدید و مزمنی از جمله آسیب رفتاری و احساسی و دشواری ها در مدرسه و همچنین مرض چاقی می گردد٬ در دسترس بودن راهکارهای قابل استفاده و عملی را بیش از پیش ضروری می نمایاند.»
در این تحقیق٬ به خانواده ها توصیه می شد تا به همراه فرزندانشان به تماشای برنامه ها بنشینند چرا که این امر باعث بالا رفتن میزان آگاهی والدین از محتوای رسانه ها می شود و منتهی به برنامه ریزی مثبتی می شود که آموزشی و برای کودکان پر فایده است.
از جمله برنامه های پیشنهاد شده می توان به « دورا جستجوگر» ٬ «جورج کنجکاو» و «خیابان سِسِمی» اشاره کرد.