در سال ۲۰۱۰، گشایشهایی در تلاشهای پایان دادن به درگیری اسراییل و فلسطینی ها روی داد . اما اين سال همچنان با ناامیدی وشکاف دو طرف بر سر اختلافات مرزی، شهرکهای یهودی نشین در کرانه غربی و وضعیت اورشلیم به پایان رسید.
در پایان هر سال «عمران اکرم،» کشاورز فلسطینی در نابلس نزدیک کرانه غربی، محصول درختان زیتونش را برداشت میکند. امسال محصولی وجود ندارد.
او پس از اینکه ساکنان شهرک های یهودی نشین مجاور درختان زیتون اورا بریدند سعی در نجات درختها دارد که به گفته او برای فراری دادن او بریده شدند.
برای عمران، سال ۲۰۱۰ با امید میانجیگری آمریکا وپایان اشغال اسراییل آغاز شد، امیدی که تحقق نیافت و کی گويد: «قبل از گفتگوها ۴۰ - ۵۰ درصدی امید صلح بود . ولی بدبختانه مذاکرات متوقف شده است.»
تلاشهای آمریکا برای انجام مذاکرات صلح، اوایل سال با عزیمت جورج میچل، فرستاده پرزیدنت اوباما، به منطقه افزایش یافت و در ماه می اتحادیه عرب گفتگوهای صلح را تأیید کرد.
عمران می گويد: «آنچه امروز از سوی آمریکا مطرح شده است پاسخگوی خواستهای ما و امیدوار کننده است و ما در انتظار عمل هستیم.»
فلسطینیها به شرط توقف شهرک سازی در کرانه باختری حاضر به مذاکره مستقیم شدند . و اسراییل به نشانه حسن نیت ۱۰ ماه شهرک سازی را متوقف کرد و گفتگوهای مستقیم درسپتامبر در واشنگتن آغاز گردید.
پرزيدنت اوباما گفت: «امروز شمابا حضور در اینجا، هریک گامی مهم بسوی آزادی مردم خود از قید تاریخ و حرکت بسوی آینده ای صلح آمیز و درخشان که تنها شما قادر به ایجاد آن هستید برداشتید.»
ولی امید صلح دیری نپایید و مدت توقف شهرک سازی خود تحمیلی اسراییل بسر رسید.
با آغاز شهرک سازی و ترک مذاکرات توسط فلسطینیها ، جورج میچل به منطقه بازگشت و اعلام کرد: «ما متعهد به ادامه تلاش برای یافتن زمینه مشترک میان دوطرف برای ادامه گفتگوهای مستقیم هستیم.»
اسراییل در پذیرفتن تضمین دیپلماتیک و جتهای جنگنده آمریکا در مقابل توقف شهرک سازی تردید کرد و آمریکا در دسامبر تصمیم گرفت از اسرائیل در این مورد دیگر در خواستی نکند.
بسیاری از اسراییلی ها خواهان خودداری از گفتگو با فلسطینیها هستند . يک اسراييلی می گويد: «امید چندانی ندارم چون فلسطینیها شجاعت تصمیم گیری ندارند. ما تصمیمات مشکلی گرفتیم . از سینا و بعد از غزه بیرون رفتیم و بجای آن چه چيزی بدست آورديم؟»
بسیاری از اسراییلیها احساس میکنند خروج از غزه در سال ۲۰۰۵ ارمغان آور حملات موشکی و افتادن غزه به دست حماس بود. خروج از مناطق عرب نیز نه دوستان جدیدو نه امنیت بیشتر برای اسراییل در پی داشت.
اما برای فلسطینیهایی مانند عمران اکرم که برای وعده پایان اشغال اسراییل و ایجاد کشور فلسطین جایی در افق دیده نمیشود، ناامیدی فزون می گیرد . وی می گويد: «من از همه کشورها میخوام اجازه بدهند که ما و دیگران در صلح زندگی کنیم. من فقط یک کشاورزم . یهودی نشینها میايند درختهای من را می برند. همه زندگی من این درختهاست، وقتی آنها را ببرند، دیگه چه چيزی برای من میماند؟»
سال ۲۰۱۰ در حالی پایان میگیرد که امید اندکی به موفقیت روند صلح برای پایان دادن به درگیری درسال ۲۰۱۱ وجود دارد.