حدود نه سال پس از سرنگونی حکومت صدام حسين سربازان آمريکايی برای خروج هميشگی از عراق آماده می شوند.
عراق بزودی برای بسياری از سربازان آمريکايی يک خاطره خواهد بود.
آخرين سربازانی که هنوز در آن کشور هستند تا پايان ماه دسامبر، عراق را برای هميشه ترک می کنند. از ١۷۰ هزار سربازی که زمانی در عراق به خدمت مشغول بودند فقط ١۳ هزار نفر در آن کشور باقی مانده اند که تا ۳١ دسامبر عازم وطن می شوند.
خروج سربازان آمريکايی از عراق ناشی از عدم توافق واشنگتن و بغداد در مورد شرايط استقرار شمار اندکی از سربازان در سال آتی بود. عراق می خواست سربازان آمريکايی تحت قوانين حقوقی عراق در آن کشور باقی بمانند. شرطی که واشنگتن شديدا با آن مخالفت کرد.
اين سربازان برغم اين که دوری از خانواده برايشان بسيار مشکل بوده خوشحالند که وظيفه خود را انجام داده اند.
يک سرباز آمريکايی می گويد: من به پياده نظام ملحق شدم و به اينجا آمدم که کارم را انجام دهم يعنی برقراری امنيت و همکاری با بقيه سربازان و اين کاری است که انجام داده ام. ما ماموريتمان را به انجام رسانديم و در تمام موارد مواظب همديگر بوديم.
فرمانده اين پايگاه آخرين نفری خواهد بود که اين مکان را ترک می کند. وظيفه فعلی او اطمينان از برقراری امنيت در شاهراهی است که سربازان از آن طريق عراق را ترک می کنند.
فرمانده پايگاه می گويد: من بايد امنيت جاده را تا نفر آخر تامين کنم و عملا تا آخرين نفر از پايگاه خارج شود، بعد خودرو من پشت آن ها خواهد بود.
با خروج نيروهای ايالات متحده امنيت شهروندان بر عهده نيروهای امنيتی عراق خواهد بود . بغداد و واشنگتن پيش بينی می کنند با خروج نيروهای آمريکا خشونت ها افزايش يابد.
