اگر سعودی ها تعاملات دوجانبه را مختصر برگزار کنند و رییس جمهوری آمریکا را درگیر مراسمی طولانی شامل سخنرانی های مفصل نکنند، پرزیدنت ترامپ عربستان سعودی را چنان ترک خواهد کرد که گویی می خواهد بیشتر آن جا بماند.
اندرو اِکسام در آتلانتیک نوشت مسائل مهم امنیتی در این سفر مطرح خواهد شد: تشکیل یک ناتو عربی که می تواند از فشار موجود بر ۳۵ هزار نیروی آمریکا در منطقه بکاهد. در این صورت بخشی از این نیروها می توانند در دیگر نقاط دنیا از جمله منطقه آسیا-اقیانوسیه مستقر شوند.
البته این طرح با چالش هایی در اجرا روبرو خواهد شد. کشورهای منطقه تمایل به همکاری اطلاعاتی با آمریکا دارند اما لزوما همکاری خوبی با یکدیگر ندارند. میان عربستان سعودی و امارات با عمان و قطر بی اعتمادی جدی وجود دارد. از این رو آمریکا به مرکزی برای این هماهنگی تبدیل شده است.
یکسان کردن قابلیت ها و همکاری نظامی کشورهای سنی از این جهت بسیار مهم است. امارات از جمله آماده ترین نیروها را دارد. دیگر کشورهای منطقه چون اردن و مصر احتمالا برای دیده نشدن ضعف هایشان تمایلی به همکاری در یک ائتلاف شبیه ناتو ندارند. حتی عربستان سعودی و کویت که نقشی محوری در جنگ یمن داشته اند به کاستی های عمده خود پی برده اند و می دانند تا قابلیت هایی که ایران در میدان نبرد از خود نشان داده است فاصله دارند.
سوال مهم مطرح در سفر رییس جمهوری آمریکا به منطقه این است که آیا این تلاش ها به زحمت اش می ارزد.
همین امر باعث شد که باراک اوباما از لزوم اشتراک منطقه میان کشورهای عرب سنی و ایران سخن گفته بود. نکته ای که وحشت رهبران کشورهای عرب سنی را در پی داشت. آیا آمریکا می تواند زیرساخت های مشابه ای را که در آلمان و ژاپن ایجاد کرده است در قطر و امارات بنا کند؟
کشورهای منطقه باید درک کنند که آمریکا تا ابد در منطقه نخواهد ماند. ایالات متحده در دیگر نقاط جهان هم منافعی دارد. اطمینان از رسیدن منابع انرژی خاورمیانه به بازار مانند چند دهه گذشته اولویت بالای آمریکا نیست. اما آمریکا هرگز منطقه را به حال خود رها نخواهد کرد.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
