یادداشتی در روزنامه وال استریت جورنال از والتر راسل مید، استاد امور خارجی در کالج بارد
کمتر رئیس جمهوری در آمریکا مانند پرزیدنت ترامپ بر سر سیاست خارجی چنان شرایطی دارد که حتی با مخالفت هم حزبی های خود روبرو شده است. هفته گذشته مجلس سنا در میانه برخورد دونالد ترامپ با اعضای ناتو، با ۹۷ رای موافق در برابر ۲ رای مخالف حمایت خود را از سازمان پیمان آتلانتیک شمالی نشان داد. همزمان وزارت دادگستری و مدیر اطلاعات ملی نسبت به تلاش های رهبر روسیه هشدار دادند.
در واشنگتن، سیاست پرزیدنت ترامپ در آشتی با روسیه به بهای تضعیف ناتو از حمایت به مراتب کمتری از سیاست پرزیدنت اوباما در دوری از متحدان آمریکا در خاورمیانه برای آشتی با ایران برخوردار است.
پرزیدنت ترامپ همان طور که سلف او در برابر جمهوری اسلامی رفتار کرد احتمالا در پی تعامل با روسیه است.
از جمله پیش فرض های رئیس جمهوری آمریکا در باره پوتین این است که او را می توان به همکاری با آمریکا در طیف گسترده ای از مسائل امنیتی از جمله سوریه و ایران مجاب کرد یا این که می توان با استفاده از تهدید یک اتحاد با روسیه از آلمان و اتحادیه اروپا امتیازهای بیشتری گرفت.
یک آغاز تازه با روسیه به نظر می رسد همانقدر برای ترامپ جدی است که تماس با ایران برای باراک اوباما بود.
اوباما هرگز این را درک نکرد که نظام سیاسی آمریکا اختیارات روسای جمهور را در دست زدن به انقلاب دیپلماتیک در برابر مقاومت کنگره محدود کرده است. باید دید ترامپ چقدر سریع این حقیقت مهم را متوجه خواهد شد.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
