رییس جمهوری آمریکا در سفرش به خاورمیانه قوی ترین ارتباط آشکار میان دو طرح ابتکاری مهم را برقرار کرد: احیای صلح اسرائیلی فلسطینی و ایجاد اتحادی اسرائیلی عربی برای مقابله با ایران. هدف از این تلاش کاستن از نفوذ فزاینده ایران در منطقه و آماده شدن برای روزی است که توافق هسته ای موسوم به برجام منقضی شود. این ائتلاف نظامی شبیه ناتو می تواند در عین حال همکاری جدی با ترکیه داشته باشد.
حسین ایبیش در فارین پالیسی نوشته است: اتحاد مقابل ایران مشوقی برای اسراییل خواهد بود تا یک فلسطین مستقل را بپذیرد. فلسطینی ها در مقابل از حمایت سیاسی، دیپلماتیک و اقتصادی کشورهای عرب و اسراییل برخوردار خواهند شد.
چالش پیش رو این است که کدام طرف گام اول را بردارد. بازیگران اصلی در آن سوی میدان عربستان سعودی و امارات متحده عربی هستند. اسرائیل پیشتر با مصر و اردن پیمان صلح امضا کرده است.
طرح صلح پیشنهادی عربستان در سال ۲۰۰۲ هنوز در میان اتحادیه عرب از اقبال عمومی برخوردار است. «طرح صلح اعراب» روابط کامل و عادی دیپلماتیک و تجاری با اسرائیل را در پی توافق اسرائیل با فلسطینیان وعده می دهد. اکنون از عربستان و امارات پیام های مثبتی در این باره دریافت می شود.
اسرائیل باید این را دریابد که بهای به رسمیت شناخته شدن آن کشور در منطقه هرگز چنین پایین نبوده است. اشتباه اسرائیل این خواهد بود که فکر کند اگر بیشتر صبر کند هزینه توافق برایش پایین تر خواهد آمد. هزینه روابط عادی دیپلماتیک با اعراب هرگز صفر نخواهد بود.
این جا مولفه ترامپ تعیین کننده خواهد بود. دولت ترامپ برای سوق دادن دو طرف به سمت یکدیگر باید نشانه هایی از عقب نشاندن ایران در سوریه، عراق، یمن و لبنان ارائه کند. این امر با توجه به سیاست «آمریکا اول» پرزیدنت ترامپ و بی میل گسترده آمریکایی ها به افزایش حضور نظامی در خاورمیانه امری پرسش برانگیز است.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
