یادداشت مشترکی در وال استریت جورنال از رایان کراکر، سفیر پیشین آمریکا در سوریه، و مایکل اوهنلن، کارشناس ارشد اندیشکده بروکینگز
بحران کنونی در سوریه، ناشی از حملات شیمیایی نیروهای بشار اسد و واکنش نظامی مشترک آمریکا، بریتانیا و فرانسه، فرصتی برای شکل گیری یک استراتژی فراگیر در سوریه پدید آورده است؛ امری که غرب از آن بی بهره است.
نخستین عنصر این استراتژی کمک به متحدان محلی در سوریه برای حفظ موقعیت شان است.
عنصر دوم؛ در پی حمله نظامی اخیر بخشی از اعتبار واشنگتن بازسازی شده است، از این رو باید به اسد گفته شود هر حمله ای از سوی نیروهایش یا شبه نظامیان تحت کنترل ایران به نیروهای آمریکا و متحدان اش در سوریه با مجازات های سریع و اعلام نشده ای پاسخ داده خواهد شد. بار بعد ایالات متحده می تواند پایگاه های فرماندهی نظامی و سیاسی و شاید حتی خود اسد را هدف بگیرد. آمریکا می تواند نابودی بخش عمده نیروی هوایی سوریه را تعهد کند. اهدافی در ایران بسته به اقدامات تحریک آمیز نباید از نظر دور باشد. هدف از چنین تهدیدهایی بازدارندگی است.
عنصر سوم در استراتژی جدید، یک بینش واقع بینانه تر سیاسی برای سوریه است که برکناری فوری اسد بخشی از آن نباشد. بشار اسد یک هیولا است و باید در مقطعی برود. اما غرب اکنون راهی برای مجبور کردن او به کنار رفتن از قدرت ندارد. از این منظر ایالات متحده و جامعه بین المللی باید روند مذاکرات تحت نظر سازمان ملل متحد در ژنو را باز تعریف کنند.
غرب باید بپذیرد که اسد در دوره گذار در انتخاب جانشین خود اعمال نظر خواهد کرد. جامعه بین المللی هم اهرم های فشاری در شکل دادن به این گزینه دارد، از جمله باید اطمینان حاصل کند کردها و دیگر سنی ها در کابینه آتی سوریه حضور داشته باشند.
عنصر چهارم؛ برای جلب همکاری ترکیه مساله کردها نیاز به پاسخی بهتر دارد. راه حلی که ضمن رفع نگرانی های امنیتی آنکارا مانع آسیب پذیری اپوزیسیون کرد شمال سوریه شود. آمریکا و متحدانش برای ترویج آتش بس میان ترکیه و کردهای پ ک ک باید ادامه کمک به کردها را به باز گرداندن تسلیحات سنگینی که برای جنگ با داعش به آن ها داده شده بود، منوط کنند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
