یادداشتی در نشنال اینترست از جک کین، ژنرال چهار ستاره بازنشسته و نایب رئیس پیشین ستاد مشترک نیروی زمینی آمریکا و رئیس «موسسه مطالعات جنگ»، و دنیل پلتکا، نایب رئیس «مطالعات سیاست خارجی و دفاعی» در «موسسه آمریکن اینترپرایز»
نخستین پرسشی که هر فرمانده کل قوایی باید از خود بپرسد این است که چه نتیجه ای مطلوب او است؟
در سوریه بهترین گزینه، کشوری بدون بشار اسد است که به آینده ای به دور از نفوذ ایران یا روسیه متعهد باشد. اما موانعی جدی سد راه این مهم است.
برای رسیدن به آن نقطه، ایالات متحده ابتدا باید موضع اش را در شرق سوریه از رودخانه فرات تا مرز شرقی سوریه مستحکم و قوی کند.
در غرب سوریه، واشنگتن باید یک نیروی مخالف سوری را برخوردار از مشاور، اسلحه و نیروی هوایی بازسازی کرده و همزمان بشار اسد و همدستانش را به انتخاب راهی به سوی مذاکرات صلح تحت فشار بگذارد.
آمریکا و دیگر قدرت های غربی همچنین باید جلوی توان لجستیک ایران و روسیه را در سوریه بگیرند. فرودگاه های سوریه باید نابود شده و حریم هوایی سوریه امن بماند.
یک کارزار علیه اسد به جلب متحدان عرب سوریه علیه گروه های سلفی جهادی کمک می کند. تلاش های قبلی در این راستا به این دلیل به شکست انجامید که آن هایی از سوی آمریکا برای جنگ علیه داعش مورد حمایت واقع می شدند علیه اسد نمی جنگیدند.
در سوریه راهی به پیش وجود دارد و دونالد ترامپ بیش از یک بار در مقابل آن هایی که در دولت و بیرون دولت خواهان عقب نشینی آمریکا بودند ایستاده است.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
