مقاله‌ای از مارک سپنفیلد در کریستین ساینس مانیتور
سه پیروزی قاطع و پر بازخورد سناتور برنی سندرز در ایالت‌های واشنگتن، هاوایی و آلاسکا در برابر هیلاری کلینتون در رقابت‌های درون حزبی دموکرات‌ها برای کسب نامزدی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، نشان می‌دهد که انتخابات در جهتی خلاف واقعیت سیاسی مرسوم و روند مورد نظر رسانه های سیاسی، در حرکت است.
موفقیت‌های دونالد ترامپ و سناتور تد کروز در اردوی جمهوریخواهان و جنبش های سندرز و ترامپ، یک پرسش را به ذهن می رساند و آن این که: آیا سیاست آمریکا در حال ورود به عرصه‌ای نوین است؟
نقطه اشتراک سندرز و ترامپ رای دهندگان سفیدپوستی هستند که معتقدند سیاست در آمریکا توسط نخبگان سیاسی به گروگان گرفته شده است. بعید است این خشم با قربانی کردن یک نفر در قربانگاه فوق العاده جناحی انتخابات ریاست جمهوری فرو بنشیند.
مردم عادی هنوز روند بهبود اقتصادی را لمس نکرده‌اند. تنوع منابع رسانه‌ای، نیاز رای دهنده های آمریکایی را به رسانه های جریان اصلی کم کرده است.
آمریکا پس از جنگ های داخلی، برای یک قرن، در زیر سایه سیاست مسلط تک حزبی قرار داشت. اما از سال ۱۹۶۸ به این سو، شاهد تسلط سیستم سیاسی دو حزبی بوده ایم. آمریکای امروز درخواست های فروخورده ای برای اقداماتی دارد که تنها سیستم تک حزبی قادر به انجام آن است؛ اما آمریکا در آن مسیر قرار ندارد.
نتایج انتخابات در ماه های گذشته نشان می دهد که سندرز، ترامپ، و کروز کاندیداهای مورد علاقه آمریکای سفید هستند. هر چند سیاست آنها طیفی از محافظه کار تا لیبرال را در بر می گیرد، اما هر سه در رد نخبگان سیاسی ثابت قدم هستند.
حامیان ترامپ سرسختانه به او متعهد مانده اند. پیام ترامپ در ضدیت با نخبگان سیاسی میلیون ها رای دهنده سفید پوستی را که در سال ۲۰۱۲ در انتخابات ریاست جمهوری شرکت نکردند، به حوزه های اخذ رای کشانده است.
همین امر موجب پیروزی سندرز با اختلاف فراوان در انتخابات روز شنبه در هاوایی، آلاسکا و ایالت واشنگتن شد؛ ایالت هایی که حدود ۳ تا ۴ درصد رای دهنده آفریقایی تبار بیشتر ندارند.
سندرز و ترامپ بلوک رای دهنده قوی را شکل داده اند که ضرورت بازتعریف سیاست دو حزبی در آمریکا را بار دیگر مطرح می‌کند.
پرسش این است که آیا هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه موفق خواهند شد که در انتخابات نوامبر ۲۰۱۶ از درون خود را متحد کنند یا خیر.
آخرین نمونه مشابه این پدیده ما را به شورش سیاسی پس از آغاز دهه ۹۰ میلادی باز می‌گرداند. زمانی که بازرگانی با نام راس پرو به عنوان یک کاندیدای مستقل و مخالف قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا)، سوار بر نارضایی رای دهنده ها ۱۹ درصد از آرای انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۹۲، یعنی بیش از ۱۹ میلیون رای، را از آن خود کرد.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.