باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا در ادامه آخرین سفرهای خارجی دوران ریاست جمهوری خود به لیما پایتخت پرو رفته است تا به متحدان آسیایی واشنگتن اطمینان دهد توافق تجاری موسوم به پیمان همکاری ترانس آتلانتیک، تی پی پی، نه تنها به نفع ۱۲ کشور عضو این پیمان، بلکه به نفع تمامی ۲۱ عضو سازمان همکاری کشورهای حوزه اقیانوس آرام موسوم به اَپک است.
با این حال ، نگرانی از روند ضد جهانی سازی در کشورهای غربی به ویژه با ورود دونالد ترامپ رئیس جمهوری منتخب آمریکا به کاخ سفید، که این پیمان تجاری را یک فاجعه می بیند، نشست سران اپک در پرو را تحت الشعاع قرار داده است.
پرزیدنت اوباما در دفاع از پیمان تی پی پی استدلال می کند که آمریکا قادر است مقررات تجارت آزاد در منطقه را دیکته کند. خبرگزاری رویترز این پیمان را از دیدگاه آقای اوباما «ناتوی اقتصادی» در منطقه توصیف کرده است.
هدف عمده اوباما در نشست پرو: اطمینان خاطر به همپیمانان آمریکا در «اپک»
سنگاپور، برونئی، نیوزیلند، استرالیا، ویتنام، مالزی، ژاپن، شیلی، مکزیک، پرو، کانادا و آمریکا، عضو تی پی پی هستند.
گرچه دولت اوباما پرچمدار به اجرا گذاشتن پیمان تی پی پی بوده است، اما موضع دونالد ترامپ در جریان مبارزات انتخاباتی، صورت مسئله را عوض کرده است.
در همین حال، پکن در رقابت با تی پی پی، پیشنهاد پیمان اقتصادی جامع منطقه ای و منطقه تجارت آزاد داده است. کشورهایی که پکن برای عضویت در این پیمان پیشنهاد کرده است، شامل ۱۰ کشور آسیای جنوب شرقی به اضافه خود چین، ژاپن، کره جنوبی، هند، استرالیا و نیوزیلند است، اما آمریکا در آن عضویت نخواهد داشت.
نگرانی پکن این بوده است که آمریکا با استفاده از تی پی پی، چین را مجبور به الحاق به این پیمان و متعاقب آن مجبور به باز کردن بازارهای خودکند.
جی استیپلتون روی، محقق و پایه گذار بنیاد آمریکایی کیسینجر در امور چین و آمریکا، معقتد است به نفع پکن و واشنگتن نخواهد بود که به رغم اختلافات اساسی رو در روی هم بایستند: «هر کدام از ما فکر می کنیم که رویارویی به نفع روابط بین دو کشور نیست و تصور می کنم این برخورد ، ادامه داشته باشد.»
همایش امسال سازمان همکاری اقتصادی آسیا-پاسیفیک، مصادف با پنجمین سال برنامه آن برای توان بخشی به نقش زنان در رشد اقتصادی است.
جان کری وزیر خارجه آمریکا نیز که برای شرکت در این نشست به پرو سفر کرده، به کشورهایی اشاره کرد که با خفقان و زور از ورود زنان به حیات اقتصادی جلوگیری می کنند: «رقابت باعث اقتصاد کارا تر می شود و بهره وری را بالا می برد، اما اگر موانعی ایجاد کنیم که از حضور مردم به علل تفاوت های اجتماعی، فرهنگی یا سنتی جلوگیری کند، اقصاد هرگز کارا نخواهد بود.»
وی در ادامه گفت «در برخی از بدترین کشورها در این رابطه که نمی خواهم نام آنها را ببرم، زیرا خودتان می دانید کدام کشورها هستند، موانع شبه مذهبی و مسلماً موانع فرهنگی وجود دارد، اما رهبران این کشورها دائما به این واقعیت نزدیک می شوند که باید جوامع خود را باز کنند، باید انعطاف پذیری بیشتری نشان دهند، باید دوره انتقالی را طی کنند و تنوع بوجود آورند.»
در حال حاضر، حدود ۶۰۰ میلیون زن در نیروی کار ۲۱ کشور عضو اپک فعال هستند. آخرین گزارش سازمان ملل متحد نشان می دهد که ایجاد موانع برای حضور زنان در نیروی کار در منطقه آسیا اقیانوس آرام، همه ساله باعث از دست رفتن حدود ۸۹ میلیارد دلار می شود.
