در واکنش ها به انفجار هسته ای اخیر پیونگ یانگ کارشناسان، با اشاره به خطرات اقدام نظامی علیه کره شمالی و تلفات عظیم انسانی از این رهگذر، تنها راه کشاندن کیم جونگ اون به میز مذاکره و مجاب کردن رژیم به دست برداشتن از برنامه تسلیحات هسته ای و موشکی را تحریم های گسترده چین علیه همسایه یاغی شمال می دانند.
آنها با اشاره به اینکه ۹۰ در صد مبادله تجاری کره شمالی با چین است می گویند چین علاوه بر تحریم خرید زغال سنگ و سنگ آهن - منبع عمده درآمد کره شمالی - می تواند از صدور نفت به آن کشور جلوگیری کند، چون پکن بزرگترین تامین کننده نفت کره شمالی است.
به موجب قطعنامه اخیر شورای امنیت که از چهارم ماه اوت به اجرا درآمده، خرید سنگ آهن، زغال سنگ و موادغذائی دریائی از کره شمالی ممنوع شده و شرکتهای کره شمالی فعال در چین از این پس نمی توانند فعالیت های تازه ای را آغاز کنند که سرچشمه درآمدهای جدید برای پیونگ یانگ گردد.
اما در صورت قطع جریان نفت، اقتصاد کره شمالی بشدت آسیب می بیند و اهرم فشاری که در دست چین است از دست این کشور خارج می شود.
چین همچنین خریدار صنایع کره شمالی از جمله پوشاک و بزرگ ترین عرضه کنندگی موادغذائی به این کشور است.
با این همه وابستگی پیونگ یانگ به همسایه جنوبی و حمایت های سیاسی پکن از کره شمالی طی چندین دهه، اقدامهای اخیر رژیم کیم جونگ اون در زمینه آزمایش بمب و شلیک موشک موجب خشم پکن شده و درشورای امنیت به قطعنامه تحریم بین المللی کره شمالی رای مثبت داده است.
پکن با در نظر گرفتن همه امکانات برای زیر فشار قرار دادن کره شمالی یک نگرانی بزرگ دارد: اینکه رژیم کره شمالی دچار فروپاشی شود وتمامی شبه جزیره کره در کنترل کره جنوبی- متحد دیرین آمریکا- قرار گیرد.
از همین رو ناظران بر آنند که پکن یک کره شمالی مجهز به بمب اتمی را بر فروپاشی این کشور که پیامدهای ناگواری برای چین دارد، ترجیح خواهدداد.
