پس از چند دهه خصومت میان ایالات متحده و کره شمالی و چرخش ناگهانی دیپلماتیک پیونگ یانگ در اوایل ماه مارس سال جاری و استقبال واشنگتن از آن، دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا و کیم جونگ اون رهبر کره شمالی روز سه شنبه ۱۲ ژوئن ۲۰۱۸ در سنگاپور بطور مستقیم دیدار و گفت‌وگو خواهند کرد.
بسیاری از رسانه‌ها با انتشار گزارش‌هایی این دیدار تاریخی را از زوایای مختلف بررسی کرده‌اند؛ از جمله خبرگزاری آسوشیتدپرس، که سناریوهای مختلفی که این دیدار می‌تواند به آن منجر شود و آنچه می‌توان از نخستین دیدار سران دو کشور انتظار داشت را بررسی کرده است، که به اختصار در زیر می‌خوانید:
موفقیت نشست چه می‌تواند باشد؟
پرزیدنت ترامپ پیشتر گفته است هدف اصلی این مذاکرات مهار تهدیدهای ناشی از برنامه‌های هسته‌ای و موشکی کره شمالی و خلع سلاح هسته‌ای شبه جزیره کره است و موفقیت اجلاس سنگاپور، به عقیده رایان هاس کارشناس امور آسیای مرکز جان ال تورنتون چین، اتخاذ تصمیمی بزرگ از سوی رهبر کره شمالی برای کنار گذاشتن برنامه هسته‌ای کشورش در ازای دریافت کمک‌های اقتصادی و تضمین‌های امنیتی از سوی ایالات متحده و غرب خواهد بود. هر چند با توجه به برخی نگرانی‌ها در مورد اعتماد به وعده‌های پیونگ یانگ و نحوه تنظیم و ارائه ضمانت‌های اجرایی یک توافق احتمالی، شاید انتظار این که همه این‌ها در نشست یک روزه محقق شوند، توقع به جایی نباشد.
آیا باید سطح توقعات را پائین آورد؟
به عقیده نویسنده آسوشیتدپرس، بله، نباید انتظار زیادی از نشست روز سه‌شنبه داشت. به نوشته این خبرگزاری، واقعیت این است که این دیدار تاریخی در مدت زمان کوتاهی سازماندهی شده و پرزیدنت ترامپ فرصت زیادی برای انجام همه مقدمات لازم نداشته است. آنچه از اظهارات مقام‌های کاخ سفید می‌توان دریافت این است که دیدار سه شنبه فرصتی برای «آغاز گفت‌وگو» و فرصتی برای رئیس جمهوری آمریکاست که بتواند از نزدیک با رهبر کره شمالی دیدار کرده و مستقیم به چشمان او نگاه کند و، با توجه به پیشینه و تبحری که در مذاکره و رسیدن به توافق دارد، استراتژی مناسبتی را برای موفقیت مذاکرات اتخاذ کند.
اگر مذاکرات شکست بخورد چه می‌شود؟
اگر همه احتمالات مثبت و گمانه‌‌زنی‌های خوش بینانه نقش بر آب شوند، باز هم به این معنا نخواهد بود که شاهد بازگشت تنش‌های سال گذشته بین دو طرف باشیم. یک دلیل بزرگ، ازسرگیری ارتباط دیپلماتیک مستقیم بین دو کره شمالی و جنوبی در چند ماه گذشته است، که دلیلی برای قطع دوباره آن در حال حاضر به چشم نمی‌خورد، و سئول – متحد نزدیک واشنگتن در منطقه – و همچنین چین – که بطور سنتی روابط خوبی با پیونگ یانگ داشته و در برگزاری نشست روز سه‌شنبه نقش مهمی ایفا کرده است – کماکان می‌توانند برای حفظ وضعیت آرام به وجود آمده نقش ایفا کنند. به عقیده اسکات اسنایدر، کارشناس امور کره در شورای روابط خارجی آمریکا، ناکامی احتمالی مذاکرات سنگاپور، وابستگی رژیم کره شمالی به سئول و پکن را بیشتر خواهد کرد، تا با استفاده از آنها به عنوان سوپاپ اطمینان، از درگیری مستقیم نظامی با ایالات متحده اجتناب کند. به گفته او، وضعیت به وجود آمده نوعی حائل برای جلوگیری از درگیری مستقیم نظامی بین واشنگتن و پیونگ یانگ ایجاد کرده است.
