یادداشتی از ملوین کراوس در شبکه خبری بلومبرگ
آمریکا و اروپا نمی توانند در شرایط حاضر از یک جنگ تجاری پرهیز کرده و به یک توافق تجاری دست پیدا کنند که هم پرزیدنت ترامپ و هم رهبران اروپا را راضی نگاه دارد؛ دست کم یک توافق تجاری متعارف چنین قابلیتی نخواهد داشت.
اما کاخ سفید به دنبال یک توافق تجاری متعارف نیست. دولت ترامپ در عوض در پی مبادله یک صلح تجاری با امتیازاتی بر سر سیاست خارجی و امنیتی است. این روش رفتار با متحدان نزدیک آمریکا کم سابقه است، اما ممکن است در کوتاه مدت نتیجه بخش بوده و برای ترامپ پیروزی به ارمغان بیاورد.
امید ترامپ این است که اهرم فشار ناشی از این تعرفه ها باعث شود اروپایی ها بر سر بودجه دفاعی ناتو و تحریم های ایران همکاری کنند.
دولت آمریکا اعمال ۲۵ درصد تعرفه بر واردات فولاد و ۱۰ درصد تعرفه بر واردات آلومینیوم را در نظر دارد.
ریچارد گرنل، سفیر آمریکا در آلمان، با اشاره به رویکرد جدید ترامپ گفته است که رئیس جمهوری آمریکا ممکن است در ازای همکاری محکم اتحادیه اروپا بر سر ایران آن اتحادیه را از تعرفه های تجاری معاف کند.
این تاکتیک ممکن است موجب خشم سیاستمداران در برلین و بروکسل شود ولی به سادگی نمی توان با آن مقابله یا به آن بی اعتنایی کرد.
از هر دو شغل در بخش صنایع آلمان یک شغل مستقیم یا غیر مستقیم به صادارت وابسته است. تهدید ترامپ این منافع صادارتی را به همکاری با آمریکا بر سر تحریم ایران یا بودجه دفاعی ناتو گره می زند.
هفته گذشته در دیدار امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه، با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، به نظر می رسید رهبر روسیه از طرحی برای روزآمد کردن برجام با افزودن موشک های بالیستیک و فعالیت های برهم زننده ثبات ایران در خاورمیانه به آن حمایت می کند. احتمالا تهدید ترامپ به تحریم شرکت های اروپایی درگیر تجارت با ایران مولفه ای در تمایل ماکرون به فشار بر ایران به منظور پذیرش شروط جدید است.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
