یادداشتی در روزنامه واشنگتن پست از مایکل مک فال، سفیر آمریکا در روسیه در سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴، و عباس میلانی، از مدیران پروژه دموکراسی ایران در اندیشکده هوور
پرزیدنت ترامپ و مشاورانش معتقدند تحریم های اقتصادی جدید، دست کم، به مشقات اجتماعی می انجامد و ملاها را مجبور می کند امتیازهای بیشتری به ایالات متحده بدهند یا شاید حتی جرقه تغییر رژیم را بزند.
به باور ایرانی ها از گرایش های سیاسی متفاوت نه رهبر جمهوری اسلامی و نه سپاه پاسداران شروط دوازده گانه دولت ترامپ را نخواهند پذیرفت. تنها گزینه باقیمانده رو در رویی بیشتر و شاید یک برخورد نظامی باشد.
یقینا در بلند مدت، گذار به یک دموکراسی در ایران می تواند موثرترین راه برای کاستن از تنش میان ایران و ایالات متحده بوده و تضمینی بر نقش کمتر مخرب منطقه ای تهران باشد. یک ایران دموکراتیک می تواند شریک استراتژیک بالقوه آمریکا باشد. اما اقدامات دولت ترامپ این احتمال را تضعیف می کند. تند گویی اغلب به سیاستی موثر نمی انجامد.
در ادامه اعتراضات سراسری در ایران، بسیاری در ایران خواهان تعامل بیشتر با غرب به عنوان راه حل مشکلات کشور بودند.
تصمیم ترامپ به خروج از برجام توجه را از داخل ایران به ایالات متحده برگرداند.
اگر چه بعضی در میان مخالفان رژیم در خارج و داخل ایران از ادبیات تند دولت ترامپ در برابر رژیم استقبال می کنند و می گویند این رهبری فقط زبان زور را می فهمد، اما به نظر می رسد بیشتر مردم نگران اند که این رویکرد در نهایت به سود ملاهایی تمام شود که حکومت شان بر ایران یک فاجعه بوده است.
مهار جاه طلبی های منطقه ای ایران، محدود کردن برنامه موشک های بالیستیک رژیم و حمایت از دموکراسی و حقوق بشر باید اولویت عمده دولت ترامپ باشد. اما تمام عناصر چنین استراتژی فراگیری بدون خروج از توافق هسته ای ایران امکان پذیر بود.
دموکراسی زمانی در ایران جاری می شود که مردم ایران به حساب حاکمان بی رحم و بی کفایت شان برسند. متاسفانه استراتژی ترامپ این روز مکافات را به تاخیر می اندازد.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
