منبع: وال استریت جورنال
با آماده شدن دولت ترامپ برای مرحله بعدی تحریم های واشنگتن علیه تهران، رویارویی دیگری میان آمریکا و اروپا در حال شکل گیری است. اما چرا اروپا به منزوی کردن خود ادامه می دهد.
نگرانی بر سر «سوئیفت»، نهاد مستقر در بلژیک است که سیستم جهانی ارتباطات فرامرزی بانک ها با یکدیگر را مدیریت می کند. پرسش این است که آیا تحریم های جدید شامل «سوئیفت» می شود.
برای اثر گذاری تحریم ها باید چنین شود. قطع ارتباط ایران با خدمات سوئیفت یکی از بهترین راه ها برای اطمینان از گزندگی تحریم های مالی است. اگر سوئیفت تماس هایش با بانک های ایرانی را قطع کند، شرکت های ایرانی و نهادهای مالی برای انتقال پول به و از جهان بیرون دچار مشکل خواهد شد.
گزینه های جایگزینی وجود دارد، اما هیچ کدام نفوذ جهانی یا امنیت سوئیفت را ندارد. تلاش اروپا برای ایجاد «وسیله هدف خاص» به منظور دور زدن تحریم های مالی آمریکا که چندی پیش اعلام شد، احتمالا کمی بیشتر از یک توافق خاص برای داد و ستد در ابعادی محدود خواهد بود.
سوئیفت به دلیل سایه سنگین نظام مالی آمریکا در برابر فشارهای آمریکا آسیب پذیر است. هیات مدیره سوئیفت شامل نمایندگانی از بانک های اروپایی و آمریکایی است و بسیاری از پیام های شبکه آن از آمریکا عبور می کند. بعضی اروپایی ها معتقدند واشنگتن نفوذی بیش از حد بر این شبکه دارد که از نظر آن ها باید بر مبنای اجماع چند جانبه مانند نهادهای مالی اروپا عمل کند.
مقام های سوئیفت می گویند در تحریم های سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ دولت اوباما علیه ملاها، این نهاد برای این با آمریکا همکاری کرد که اروپا و آمریکا بر سر آن سیاست توافق داشتند. اکنون آمریکا آن ها را بدون رضایت اروپا مجبور به این کار می کند.
وزیر خارجه آلمان اخیرا ایده یک سیستم مستقل از سوئیفت را مطرح کرد. چین و روسیه از این فرصت برای پرهیز از تحریم های آمریکا خشنود خواهند شد. هر چند کارآیی آن چندان روشن نیست.
بروکسل همچنین قانونی را تصویب کرده که عمل شرکت های اروپایی به تحریم های آمریکا را غیرقانونی اعلام کرده است. اروپا می تواند از این قانون برای مجاب کردن سوئیفت به بی اعتنایی به تحریم های آمریکا استفاده کند. اما بیشتر شرکت های اروپایی از پیش ایران را ترک و روشن کرده اند که تجارت با آمریکا را به ایران ترجیح می دهند.
آمریکا و اروپا با وجود اختلافات بر سر توافق هسته ای منافع مشترک بسیاری بر سر ایران و جریان مالی جهانی دارند. از جمله این منافع مداخلات منطقه ای تهران، مفاد دارای تاریخ انقضاء در توافق اوباما با ایران و برنامه موشکی بالیستیک سپاه است که در توافق هسته ای سال ۲۰۱۵ به آن پرداخته نشده است.
دولت های اروپایی همچنین به طور روزافزونی نگران پولشویی جهانی و دیگر جریان های پولی نامشروع هستند. حفظ سوئیفت به عنوان نظام پیام رسانی اصلی مبادلات مالی جهانی به همان اندازه اروپا در راستای منافع آمریکا است. تحریم هایی که تهران را به میز مذاکره برگرداند تا مفرهای توافق ۲۰۱۵ مورد رسیدگی قرار بگیرد، برای آمریکا و اروپا امر مفیدی است و سوئیفت می تواند برای رسیدن به آن هدف کمک کند.
برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
