گزارشی از توماس اردبرینک در نیویورک تایمز
سعید محمدی، لوله کش ۳۸ ساله در تهران، با سر رسیدن تحریم های دوباره آمریکا علیه ایران می دانست باید چه کند.
او هفته گذشته مانند بسیاری دیگر هزار دلار طلا خرید. محمدی گفت: «کمی از این خرید سود می برم تا کمک خرجی باشد.»
چند ساعت مانده به آغاز تحریم ها در شرایطی که ایران با سقوط اقتصادی و ناآرامی اجتماعی روبرو است، روشن شد که حکومت خود را برای مبارزه ای طولانی آماده می کند.
در ماه های پیش از اعمال دوباره تحریم ها، دولت ارز خارجی را احتکار و واردات غیرضروری را متوقف کرده بود.
دولت روحانی کوشید بازار را پیش از آغاز تحریم ها آرام کند. اما روشن نیست این تدابیر چقدر اثر گذار باشد. ریال کمی از ارزش خود را پس گرفت، اما طی ۱۲ ماه گذشته بیش از ۸۰ درصد ارزش اش را از دست داده است. کاهش ارزش ریال عمدتا ریشه در سوء مدیریت و فساد دارد، اما خروج آمریکا از توافق هسته ای روند تضعیف ریال را شدت بخشیده است.
عبدالناصر همتی، رئیس جدید بانک مرکزی ایران، از راه اندازی «جنگ اقتصادی» به دست ایالات متحده سخن گفت ولی تاکید کرد ایران کشوری قوی است. او همچنین گفت دولت به دارو و غذا یارانه می پردازد تا از امکان خرید کالاهای اساسی برای عموم مردم اطمینان حاصل کند.
حسن روحانی می گوید واردات ۱۵۰۰ قلم کالا ممنوع می شود تا ارز برای اقلام ضروری تر وجود داشته باشد.
بانک مرکزی ممنوعیت خرید و فروش ارز را هم لغو کرد. بعضی از اقتصاددان ها علت وخامت بحران را این ممنوعیت می دانستند.
مقامات می کوشند به مردم اطمینان بدهند که جای ناراحتی نیست اما مردم عادی در ایران چنین حسی ندارند.
امیر شرافتی، ۳۸ ساله، مغازه میوه و تره بار خود را در جنوب غربی تهران تعطیل می کند. او و بردارش با لیسانس علوم سیاسی از پس انداز پدرشان برای اجاره آن مغازه استفاده کرده بودند.
در هفته های گذشته خبری از مشتری نبود. شرافتی گفت: «مردم پیش از خرید حتی بستنی حساب و کتاب می کنند.» او افزود می دانست روحانی نمی تواند این شرایط را تغییر بدهد زیرا «بین تندروها و آمریکایی ها گیر افتاده است».
شرافتی می گوید: «در فکر رانندگی تاکسی یا مهاجرت به اروپا هستم. این تنها راه حل است.»
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
