تحلیلی در رویترز از مایکل مکاوسکی، مدیر اجرایی و رئیس «انستیتو یهودی امنیت ملی آمریکا» و مقام پیشین پنتاگون
مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، در تشریح استراتژی دولت ترامپ پس از خروج از برجام، در «بنیاد هریتج»، سه نه را در کانون اهداف خود قرار داد: نه به برنامه هسته ای، نه به تروریسم منطقه ای و نه به سرکوب داخلی.
تحولات سال ۲۰۰۳ پس از اشغال عراق نشان می دهد که تهدیدهای معتبر نظامی در توقف برنامه هسته ای ایران موثر بوده است. پمپئو تهدید نظامی را به عنوان دومین عنصر استراتژی اش عنوان کرد.
اعلام صریح تر گزینه نظامی پیامی محکم تر به تهران می فرستد.
آمریکا باید قابلیت های نظامی متحدانش از جمله اردن، مصر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و جمهوری آذربایجان را برای مقاومت در برابر تخاصم ایران تقویت کند.
روسیه نشان داده است حمایت اش از ایران در سوریه با محدودیت هایی همراه است و حاضر نشده است با وجود حملات هوایی اسرائیل موشک های دفاعی «اس-۳۰۰» را در اختیار بشار اسد بگذارد.
هزینه های توسعه طلبی تهران- یکی از دلایل نارضایی عمومی در ایران- سومین عنصر استراتژی وزیر خارجه آمریکا بود که باید افزایش پیدا کند.
سخنرانی مایک پمپئو اصول اولیه ای را برای یک استراتژی فراگیر در برابر ایران در اختیار می گذارد که مستلزم پرداخت بیشتر است. سیاستگذاران آمریکا با به کار گیری تمام ابزارهای قدرت آمریکا شامل اقتصادی، نظامی، ائتلافی، دیپلماتیک و بشردوستانه شانس موفقیت بیشتری در فشار بر رژیم به شکلی چند وجهی به منظور کاستن موفقیت آمیز از تخاصم داخلی، عقب راندن نفوذ منطقه ای و توقف برنامه هسته ای ایران خواهند داشت.