یادداشتی در «پی جِی میدیا» از مایکل لدین، تاریخدان و تحلیلگر سیاست خارجی آمریکا
من موافقم که رژیم ایران گرفتار شده است و صحبت از انقلاب در ایران بیراه نیست. اما تصور نمی کنم زمان به سود انقلابیون باشد. اعتراض های گسترده خیابانی در جهان از ونزوئلا تا روسیه امری معمول است، ولی پیدا کردن انقلاب های موفق در میان آن ها دشوار است. همان طور که در مورد امپراتوری شوروی یاد گرفتیم، انقلاب ها نیاز به حمایت دارند. ما مخالفان اتحاد شوروی را با پخش اخبار صحیح از طریق تکنولوژی مشخصا با دستگاه فاکس مطلع کرده و ارتباط مان با آن ها را حفظ می کردیم. از این طریق سانسور شوروی را دور می زدیم. هیچ دلیل خوبی برای کوتاهی در این باره در مورد ایرانیان وجود ندارد.
من دهه ها از لزوم ایجاد ارتباط با مخالفان ایرانی سخن گفته ام. انجام آن در شرایط حاضر کمی دیر است ولی تحرک خوبی است. آن کانال های ارتباطی باید با رهبران اپوزیسیون در ایران برقرار شود نه با مهاجران مشکوک در این جا.
ما در جریان جنگ سرد آموختیم که کرملین بسیاری از به ظاهر مخالفان را در غرب استخدام کرده بود تا اپوزیسیون را در خطر بگذارد. ایرانی ها به خوبی با این پدیده آشنا هستند، از این رو ضروری است که ما با مخالفان در اصفهان و تهران همکاری کنیم، نه با آن ها که در نیویورک و واشنگتن هستند.
کار را نباید از نیروهایی در اپوزیسیون شروع کرد که سابقه ای نه چندان روشن دارند. آن هایی که پس از خروج از ایران به جای پیوستن به حلقه شناخته شده منتقدان به گروه های مدافع رژیم ایران می پیوندند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
