یادداشتی در روزنامه واشنگتن پست از زلمای خلیل زاد، سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل متحد، عراق و افغانستان
رویکرد دولت ترامپ در برابر ایران، با وجود انتقادها، از بختی معقول برای موفقیت برخوردار است. نکته کلیدی که بسیاری به آن بی توجه بوده اند، تمایل رئیس جمهوری آمریکا به ورود به مذاکرات با وجود تشدید فشارها است.
تاکتیک های فشار ترامپ احتمالا ایران را به زانو در نخواهد آورد یا سقوط رژیم را در آینده ای نزدیک تسهیل نخواهد کرد، اما ممکن است ایرانی ها را به پای میز مذاکره بکشاند.
ایران در حال حاضر بر روی رسیدن به توافقی با اروپایی ها تمرکز کرده است تا خسارات ناشی از تحریم های آمریکا را جبران کند. اما در ماه های پیش رو مولفه هایی را باید مد نظر داشته باشد.
نخست، اروپا احتمالا ایران را ناامید خواهد کرد. بازار آمریکا برای اروپا به مراتب مهم تر از بازار ایران است.
دوم، ایران می تواند توافق هسته ای را ترک کند ولی این کار اروپا و حتی چین و روسیه را در کنار آمریکا قرار خواهد داد.
سوم، تحریم های آمریکا احتمالا مانع سرمایه گذاری شده، فرار سرمایه از ایران را شدت بخشیده و به افزایش ناآرامی های کارگری کمک خواهد کرد.
چهارم، پیشرفت واقعی در مذاکرات آمریکا با کره شمالی می تواند بر ایران اثری سودمند بگذارد و رهبران جمهوری اسلامی را به تعامل با ایالات متحده ترغیب کند.
ایران در حال حاضر آماده ورود به مذاکرات مستقیم با ایالات متحده نیست، اما زیر فشارهای اقتصادی بیشتر و افزایش هزینه سیاست های منطقه ای اش ممکن است رویکردش را تغییر داده و به آغاز دیالوگی تن بدهد که به گفتگویی مبتنی بر منافع دو کشور و شاید روابطی عادی بیانجامد. راه جایگزین هزینه های اقتصادی سنگین و حتی خطر یک رو در رویی را به همراه خواهد داشت که بعید است ایران بتواند متحمل شود.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
