وزارت خارچه آمریکا در جدید ترین گزارش سالانه خود در باره وضعیت حقوق بشر در جهان، خواسته است به رفتار دولت ایران در محروم ساختن برخی زندانیان از دارو و درمان و مراقبت های پزشکی توجه شود. احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحددر مورد حقوق بشر در ایران، ، همانند گزارشگر ویژه در مورد شکنجه و چندین ناظر حقوق بشر، نیز به چنین تخلفی استنادکرده اند. بنطر می رسد زندانیان سیاسی بویژه هدف هستند، و سازمان های حقوق بشری موارد خاص چنین تخلفاتی را برجسته ساخته اند.
روز ۲۲ شهریور، شاهرخ زمانی فعال کارگری در زندان بدنام رجایی شهر در کرج در گذشت – او محکومیت ۷ ساله زندان را بجرم فعالیت های صلحجویانه از سوی کارگران می گذراند.پیکار بین المللی برای حقوق بشر در ایران گزارش داد شاهرخ زمانی چند روز پس از آن که مسئولان زندان از درمانش جلوگیری کردند، جانسپرد.
در ماه اوت، نرگس محمدی روزنامه نگار و فعال حقوق بشر به بیمارستان زندان اوین برده شد – او به اتهام ارتکاب جرائمی علیه امنیت ملی به شش سال زندان محکوم شده است. عفو بین الملل گزارش می دهد محمدی ، که به صرع میتلا است و دید چشمش را از دست داده ، از درمان توسط متخصص محروم بوده است ، حتی زمانی که پزشکان زندان بر نیاز او به بستری شدن و درمان بیشتر تاکید می گذاشتند. محمدی به زندان باز گردانده شد.
امید کوکبی، متخصص لیزر در دانشگاه تگزاس در هوستون، در۲۰۱۱ پس از بازگشت به ایران برای دیدار با خانواده اش، دستگیر و به اتهام ارتباط با یک دولت متخاصم به ۱۰ سال زندان محکوم شد. او گفت به دلیل خودداری از همکاری با پروژه های نظامی ایران زندانی شد. اخیرا مادرش در نامه ای به آیت اله خامنه ای خواهان آزادی امید کوکبی شد. او همچنین یادآور شد که فرزندش پس از پنج سال زندان از یک سلسله ناراحتی از جمله بیماری های معده وکلیه ، رنج می برد. به او علیرغم توصیه پزشگ زندان اجازه داده نشده است در خارج تحت درمان قرار گیرد.
دولت ایران با زندانی ساختن این سه شهروند ، به قوانین خود و تعهدات بین المللی که حقوق اساسی انسانی را تضمین می کند، پشت پا زده است. محروم ساختن زندانیان از درمان و دارو ، بدرفتاری بیشتر و خطرناکتری را نشان می دهد. ایران باید به چنین شیوه ای پایان دهد ، و دستکم معیارهای اولیه بین المللی برای درمان آنها را رعایت کند.