مذاکرات بین کشورهای ۵ بعلاوه یک و ایران در مورد برنامه اتمی روز ۲۰ نوامبر در ژنو از سر گرفته می شود. جان کری وزیر امور خارجه آمریکا گفت دور قبلی بحث ها که در ۹ نوامبر به پایان رسید، هر چند به توافقی منجر نشد، اما در کاهش شکاف ها بین شریکان ۵ بعلاوه یک و ایران پیشرفتی بسیار عمده داشته است.
آقای کری تاکید کرد مذاکرات بین دو طرف «مسابقه ای برای تکمیل هر توافقی نیست.» او تکرار کرد «نبود معامله از یک معامله بد بهتر است» اما گفت «از طریق دیپلماسی، ما کاملا مسئولیت داریم توافقی را دنبال کنیم.»
عقیده عمومی بر این است که تحریم های اقتصادی وضع شده بر ایران، به دلیل خودداری از انجام تعهدات بین المللی اش، تهران را ترغیب کرد پشت میز مذاکره بنشیند. آقای کری گفت «اگر ما فقط به تحریم ها بپردازیم و فرصتی را که برای مذاکره داریم نادیده بگیریم، آنوقت نظریه دیپلماسی و نیز قابلیت کاربرد زور در آینده غیر مسئولانه خواهد بود.»
جان کری گفت شرکت در مذاکره به معنای رها کردن هیچ چیزی نیست. معنایش این است که آنچه امکان دارد و مورد نیاز است به آزمایش گذاشته شود، و نیزمعلوم شود آیا ایران آماده است آنچه را برای اثبات صلحجویانه بودن برنامه اتمی لازم است انجام دهد یانه.»
آقای کری این پرسش را مطرح ساخت که پیامدهای عدم تعقیب فعالانه دیپلماسی چه خواهد بود، و گفت :«ایران به تقویت فعالیت های غنی سازی و حرکت در مسیر تولید پلوتونیوم ادامه خواهد داد، در حالی که ما با خطر از دست دادن ائتلاف بین المللی که برای منزوی نگاهداشتن ایران شکل گرفته است، روبرو خواهیم شد.»
جان کری بر تعهد پرزیدنت اوباما به ندادن اجازه دست یابی به تسلیحات اتمی به ایران تاکید گذاشت، اما گفت «تحریم ها برای فراهم ساختن مذاکره وضع شد، زیرا نخستین کار هر ابرقدرتی این است که قدرت خود را اندیشمندانه و محترمانه بکار برد. ما باید به جهان نشان دهیم از هر درمان وفرصت ممکن استفاده کرده ایم.»
آقای کری تاکید کرد مذاکرات بین دو طرف «مسابقه ای برای تکمیل هر توافقی نیست.» او تکرار کرد «نبود معامله از یک معامله بد بهتر است» اما گفت «از طریق دیپلماسی، ما کاملا مسئولیت داریم توافقی را دنبال کنیم.»
عقیده عمومی بر این است که تحریم های اقتصادی وضع شده بر ایران، به دلیل خودداری از انجام تعهدات بین المللی اش، تهران را ترغیب کرد پشت میز مذاکره بنشیند. آقای کری گفت «اگر ما فقط به تحریم ها بپردازیم و فرصتی را که برای مذاکره داریم نادیده بگیریم، آنوقت نظریه دیپلماسی و نیز قابلیت کاربرد زور در آینده غیر مسئولانه خواهد بود.»
جان کری گفت شرکت در مذاکره به معنای رها کردن هیچ چیزی نیست. معنایش این است که آنچه امکان دارد و مورد نیاز است به آزمایش گذاشته شود، و نیزمعلوم شود آیا ایران آماده است آنچه را برای اثبات صلحجویانه بودن برنامه اتمی لازم است انجام دهد یانه.»
آقای کری این پرسش را مطرح ساخت که پیامدهای عدم تعقیب فعالانه دیپلماسی چه خواهد بود، و گفت :«ایران به تقویت فعالیت های غنی سازی و حرکت در مسیر تولید پلوتونیوم ادامه خواهد داد، در حالی که ما با خطر از دست دادن ائتلاف بین المللی که برای منزوی نگاهداشتن ایران شکل گرفته است، روبرو خواهیم شد.»
جان کری بر تعهد پرزیدنت اوباما به ندادن اجازه دست یابی به تسلیحات اتمی به ایران تاکید گذاشت، اما گفت «تحریم ها برای فراهم ساختن مذاکره وضع شد، زیرا نخستین کار هر ابرقدرتی این است که قدرت خود را اندیشمندانه و محترمانه بکار برد. ما باید به جهان نشان دهیم از هر درمان وفرصت ممکن استفاده کرده ایم.»