سرمقاله ای از هیات تحریریه روزنامه وال استریت جورنال
پرزیدنت ترامپ روز سه شنبه به درستی با «از بنیاد معیوب» توصیف کردن توافق هسته ای ایران خروج آمریکا را از آن اعلام کرد. با این وجود رئیس جمهوری آمریکا به ایران فرصتی برای مذاکره بر سر توافقی بهتر داد تا نشان دهد حقیقتا به دنبال جنگ افزار هسته ای نیست. چالش پیش روی ترامپ اینک ایجاد یک استراتژی و اتحاد برای مهار ایران است تا محدودیت های کلیدی را که باراک اوباما از تحمیل آن پرهیز کرد، بپذیرد.
ترامپ در ماه اکتبر با وعده همکاری با متحدان برای بستن مفرهای برجام، رسیدگی به برنامه های موشکی تهران و جلوگیری از تمام راه های دسترسی رژیم به جنگ افزار هسته ای استراتژی واقع بینانه تری را ترسیم کرد. اما جمهوری اسلامی هندوستان نیست و چهار دهه پیشینه سرکوب مردم خودش، گروگانگیری خارجی ها و تهدید همسایگان به نابودی را در کارنامه اش دارد.
برایان هوک، مسول برنامه ریزی سیاست های وزارت خارجه آمریکا، ماه ها وقت صرف رفت و آمد میان پایتخت های اروپایی کرد تا توافقی به دست بیاید که بازرسی از سایت های هسته ای مشکوک را تقویت، ساخت موشک های بالیستیک را متوقف و بندهای دارای تاریخ انقضای محدودیت ها را حذف کند. چین و روسیه اهداف استراتژیک مشترکی با آمریکا در خاورمیانه ندارند، اما پیش فرض منطقی ترامپ این است که با بریتانیا، فرانسه و آلمان چنین اشتراکی در اهداف وجود دارد.
وقتی آفریقای جنوبی در آغاز دهه ۹۰ میلادی تصمیم به خلع سلاح هسته ای گرفت، رئیس جمهوری وقت آن کشور دستور دارد تمام اسناد فنی حساس نابود شود و بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه داشته باشند «هر زمان، هر کجا» را بازرسی کنند. در نمونه لیبی، معمر قذافی با برچیده شدن تمام تاسیسات هسته ای اش موافقت کرد.
با این وجود متحدان اروپایی شواهد اطلاعاتی ارائه شده توسط اسرائیل از هزاران اسناد سری ساخت جنگ افزار هسته ای در ایران را شواهدی کافی برای به پرسش کشیدن پایبندی ایران به برجام نمی دانند. اروپایی ها تصور می کنند می توانند قراردادهای تجاری شان با ایران را حفظ کنند تا ترامپ پا به انتخابات ۲۰۲۰ بگذارد.
اما این کاری پر خطر است، زیرا رئیس جمهوری آمریکا گفت طی ۹۰ تا ۱۸۰ روز آینده ایالات متحده «عالی ترین تحریم های اقتصادی» را بر بخش انرژی و صنایع خودروسازی، بنادر و کشتی سازی ایران دوباره اعمال خواهد کرد. رژیم در حالی که با تظاهرات سیاسی و اعتصابات کارگری و اقتصادی پر چالش دست و پنجه نرم می کند، دسترسی اش به نظام مالی جهانی را از دست خواهد داد.
باراک اوباما با کوتاهی در جلب حمایت از توافق هسته ای ایران در داخل آمریکا کار پرزیدنت ترامپ را در ترک برجام راحت کرده بود. اوباما تصمیم گرفت برجام را به عنوان یک معاهده برای تصویب به سنا ارائه نکند. در صورت تصویب برجام از سوی مجلس سنا این توافق به قانون لازم الاجرای آمریکا بدل می شد. دونالد ترامپ در واقع تعهد شخصی اوباما به ایران را ترک کرد نه تعهد آمریکا را.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
