گزارشی از متیو کانتینتی در وبسایت نشریه واشنگتن فری بیکن
توافق هسته ای ایران ممکن است عمری طولانی تر از دوران صدارت رکس تیلرسون در وزارت خارجه آمریکا نداشته باشد.
پاییز گذشته، پرزیدنت ترامپ از تصدیق توافق هسته ای ایران امتناع کرده بود. ماه ژانویه، رییس جمهوری آمریکا گفت در صورت عدم تغییر برجام در جهت تحکیم موقعیت آمریکا لغو تحریم های ایران بر مبنای برجام را برای آخرین بار تمدید می کند.
از آن زمان، شمارش معکوسی شروع شد که در دوازدهم ماه مه به سر می رسد. احتمالا تا آن روز مایک پمپئو بر مسند رهبری وزارت خارجه آمریکا تکیه زده است.
گزینه پرزیدنت ترامپ برای مقام وزیر خارجه آمریکا که منتقد دیرین سیاست باراک اوباما در قبال ایران، تروریسم بین المللی رژیم جمهوری اسلامی و سرکوب داخلی در ایران بوده است، نگرانی های زیادی برای حاکمان ایران پدید خواهد آورد.
طرفداران نرمش در برابر تهران نگران هستند که ارتقاء مقام پمپئو احتمال مناقشه میان ایالات متحده و ایران را بیشتر کند. آن ها متوجه نیستند. ما پیشاپیش درگیر مناقشه با ایران هستیم؛ مناقشه ای که ایران در آن در مسیر پیروزی است.
این دیپلماسی دولت اوباما بود که منابع و فرصت لازم برای پاشیدن بذر آشوب و تضعیف منافع آمریکا در سراسر عراق، سوریه، لبنان، یمن، بحرین و دیگر نقاط را به ایران داد. آن چه پمپئو می تواند انجام بدهد تغییر فضای مناقشه به مکان و شرایط مورد نظر ما است.
بنای بازدارندگی بر ترس از تلافی جویی است؛ ترس فزاینده ناشی از ارتقاء مقام های منتخبی که به برخورد خصمانه و غیرقابل پیش بینی شناخته می شوند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
