یادداشتی در وال استریت جورنال از ویلیام گلستن، کارشناس اندیشکده بروکینگز و مشاور پیشین پرزیدنت بیل کلینتون
رویدادهای شش هفته آینده سیاست خارجی آمریکا را برای سال های پیش رو شکل خواهد داد و تاثیر رویکرد خاص پرزیدنت ترامپ به سیاست خارجی را به آزمون می گذارد.
اصول استراتژی ترامپ در حال روشن تر شدن است. او به هر مساله ای به عنوان مذاکره ای که برنده و بازنده خواهد داشت، نگاه می کند. ترامپ برای این که خود را در طرف برنده ببیند می کوشد از دو نکته حداکثر استفاده را ببرد: اهرم فشار و ایجاد تردید. در این چارچوب تهدید نقش دو چندانی دارد. تهدید به طرفین یادآوری می کند که چه چیزی را از دست خواهند داد و باعث می شود طرف مقابل بخواهد دریابد آیا به آن تهدید عمل خواهد شد یا نه.
۱-
مذاکرات تجاری با چین آزمونی زودهنگام برای این تاکتیک ها است. وقتی چین به درخواست ها و تهدیدهای قبلی واکنشی نشان نداد، دولت ترامپ تعرفه هایی، نه به عنوان سیاست دائمی بلکه به عنوان راهی برای کشاندن پکن به میز مذاکرات، وضع کرد. سفر تیم اقتصادی دولت ترامپ به چین آشکار خواهد کرد که آیا مقام های چینی اکنون آماده اند به مازاد ظرفیت تولیدشان در صنایعی مانند فولاد و آلومینیوم، انتقال اجباری فناوری و سرقت مالکیت معنوی بپردازند یا نه. اگر حاضر نباشند، ترامپ یا باید در اهداف خود تجدید نظر کند یا با تشدید اوضاع به یک جنگ تجاری تمام و کمال دست بزند.
۲-
دومین آزمون بزرگ سیاست خارجی دولت ترامپ در ۱۲ ماه مه اتفاق خواهد افتاد، وقتی پرزیدنت ترامپ تصمیم خواهد گرفت در توافق هسته ای ایران بماند یا آن را ترک کند.
ترامپ نهایت تلاش خود را کرده است تا اروپایی ها را مجاب کند برجام ایرادهای مهلکی دارد و برای حذف تاریخ انقضای آن و دیگر موارد باید دوباره به مذاکره گذاشته شود.
موضع فرانسه و آلمان این است که برجام برقرار بماند ولی توافق های جدیدی برای رسیدگی به دیگر جنبه های رفتار ایران از جمله ساخت موشک های بالیستیک و برهم زدن ثبات خاورمیانه شکل بگیرد.
اگر ترامپ محکم بایستد و از برجام خارج شود، میان آمریکا و نزدیک ترین متحدانش شکافی ایجاد خواهد کرد. این امر از زمان تصمیم دولت جرج بوش به اشغال عراق سابقه نداشته است.
روشن نیست که آیا دولت ترامپ می خواهد متحدان اروپایی اش را با تحریم های ثانویه در شرایطی قرار بدهد که میان آمریکا و ایران دست به انتخاب بزنند یا نه. اجبار انزجار و انتقام به همراه می آورد و طی چند سال بازی برد باخت ممکن است به باخت باخت بدل شود.
۳-
بزرگترین قمار ریاست جمهوری ترامپ اجلاس پیش رو با رهبر کره شمالی است. پرزیدنت ترامپ معتقد است تهدیدهایش اهرم فشار او علیه کره شمالی را تقویت کرده است. به باور کیم جونگ اون تسلیحات هسته ای اهرم فشار او را در برابر آمریکا قوت بخشیده است. این امر ممکن است دو طرف را به سوی خواست هایی سوق بدهد که دیگری نمی تواند بپذیرد.
باید امیدوار بود رهبران آمریکا و کره شمالی در دیدار خود بتوانند بر سر مسائلی از جمله یک برنامه اقدام و ملاقات های آتی به توافق برسند.
اگر مذاکرات شکست بخورد، آمریکا و کره شمالی بیش از هر زمانی دیگری طی ۶۵ سال گذشته به جنگ نزدیک خواهند بود.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
