مقاله ای از مایکل ویلنر در وبسایت تحلیلی «فایو تِرتی اِیت»
پرزیدنت ترامپ پس از ضرب الاجل دوازده ماه مه می تواند چنین روش هایی را در برابر توافق هسته ای ایران در پیش بگیرد:
- یک، وضع دوباره شمار محدودی از تحریم ها
این نرم ترین سناریوی قابل تصور از سوی دولت ترامپ است که به طور مستقیم بر ایران اثر می گذارد. در صورت چنین اتفاقی طرفین توافق هسته ای پانزده روز برای بررسی این امر فرصت خواهند داشت که آیا ایالات متحده از تعهداتش بر مبنای برجام تخطی کرده است یا خیر.
- دو، اعمال دوباره تمام تحریم های آمریکا
در چنین شرایطی بانک ها و شرکت های اروپایی طرف همکاری با ایران بلافاصله هدف تحریم های ثانویه ایالات متحده قرار خواهند گرفت. به نظر می رسد اروپا با بررسی اعطای خط اعتباری اضطراری به شرکت های اروپایی پیشتر سرمایه گذار در ایران خود را برای این امکان آماده می کند.
- سه، اعلام رسمی ترک توافق هسته ای ایران
هر چند اعمال دوباره تحریم ها هم همین معنا را خواهد داشت ولی ترک برجام اقدامی غیرقابل بازگشت خواهد بود و راهی برای تعبیر و تفسیر و حفظ حیثیت برای ایران باقی نمی گذارد. این گزینه احتمال خروج متقابل ایران از توافق هسته ای را افزایش خواهد داد.
- چهار، اعلام خروج از برجام و تهدید به حمله نظامی به تاسیسات هسته ای ایران
بر مبنای سابقه طرح های پیشنهادی جان بولتون، مشاور امنیت ملی جدید رئیس جمهوری آمریکا، این می تواند گزینه مورد نظر او باشد. بولتون اساسا معتقد است انجام هر گونه توافقی به حکومت فاسد و خطرناک ایران مشروعیت می بخشد و تنها راه اصلاح این وضع تغییر رژیم است.
با این وجود، روشن نیست ایران در برابر تشدید سریع فشارها در کوتاه مدت چه واکنشی نشان بدهد. احتمال دارد تهران تصمیم بگیرد زیر پوشش اروپایی ها در برجام بماند یا ممکن است مجبور شود با اقدامی جسورانه در برابر آمریکا بایستد.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
