مقاله‌ای از جولین بورجر در گاردین
اگر رییس شرکت آمریکایی اکسان موبیل موفق به کسب رای اعتماد از سنا بشود و رهبری وزارت خارجه آمریکا را در دست بگیرد متوجه خواهد شد که در بسیاری از بحران های جهانی که در انتظار او نشسته اند و بحران های آینده یک در هم پیچیدگی منافع وجود دارد که بر خلاف معامله گری عمل می کند.
راه سنجش میزان موفقیت یک مدیر میلیاردها دلاری است که او برای سهامداران به ارمغان می آورد. اما موفقیت دیپلمات ارشد کشور چگونه قابل اندازه گیری است. ارزش های مورد نظر آمریکا مانند حقوق بشر چه بهایی دارند؟ نرخ معامله آن اهداف با منافع ملی چیست؟
در دیپلماسی به ندرت فقط خریدار و فروشنده خواهید یافت.
کره شمالی، چین، اروپا، ناتو و روسیه، ایران، سوریه و مقابله با تروریسم بخشی از این مشکلات بسیار پیچیده اند.
رهبران امنیت ملی که دونالد ترامپ برای کابینه اش برگزیده است مصمم هستند با نفوذ ایران در خاورمیانه، حمایت اش از گروه های شبه نظامی و برنامه موشکی اش مقابله کنند. کنگره از چنین سیاستی قویا حمایت خواهد کرد. پرسش این است که آیا این مهم باید شامل ترک توافق هسته ای باشد.
این امر ممکن است به اقدام تلافی جویانه ایران منجر شده و تهران خود را از محدودیت های تعیین شده در برجام رها کند. اگر جمهوری اسلامی با شدت غنی سازی اورانیوم را از سر بگیرد گزینه جنگ دوباره بر روی میز قرار خواهد گرفت.
لغو توافق از سوی آمریکا موجب شکاف میان امضاء کنندگان برجام، کشورهای اروپای غربی، روسیه و چین، خواهد شد؛ امری که نیاز به مدیریت دارد. این مهم از ارزش امضای آمریکا بر پای یک توافقنامه بین المللی می کاهد و تلاش ها برای رسیدن به دیگر قراردادها مانند توافق بر سر برنامه هسته ای یا موشکی کره شمالی را تضعیف می کند.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
