مقاله ای از اکونومیست
اتحادیه اروپا نقش رسمی ناظر بر اجرای توافق هسته ای ایران را برعهده دارد. این توافق یک تهدید امنیتی در خاورمیانه را آرام کرد، از احتمال جنگ میان ایران و آمریکا کاست و یک پیروزی برای دیپلماسی قانونمند چندجانبه مورد پسند اروپا محسوب می شود. اتحادیه اروپا این توافق را سکوی پرشی به سوی تعامل تجاری و فرهنگی با ایران می داند. هر چند این امر هرگز بخشی از توافق نبود ولی اروپا به آن به عنوان راهی برای بیرون آوردن ایران از فضای ژئوپولتیک سرد سیاسی می نگرد.
اروپایی ها که در دفاع از توافق هسته ای در برابر التیماتوم پرزیدنت ترامپ به شکلی غیرمعمول متحد مانده اند، می گویند هدف از برجام کنترل گسترش جنگ افزار هسته ای بوده است، اما این استدلال اهمیت اش را در واشنگتن از دست می دهد.
وزیر خارجه فرانسه ماه مارس به تهران می رود تا ملاها را بر سر محدود کردن برنامه موشک های بالیستیک مجاب کند. پرزیدنت ترامپ همچنین از همتای فرانسوی اش برای سفر به واشنگتن دعوت کرده است. این سفر احتمالا چند هفته پیش از پایان ضرب الاجل ۱۲۰ روزه برای اصلاح توافق هسته ای ایران انجام خواهد گرفت.
ترامپ اروپا در موقعیت دشواری قرار داده است تا علیه متحد دیرینش در کنار روسیه، چین و ایران بایستد.
ژان تشاو، یک تحلیلگر صندوق جرمن مارشال، در برلین، می گوید: «ترامپ معضل استراتژیک اروپا را به شکلی برجسته کرده که برای آن ها خیلی ناخوشایند است.»
مقاومت اروپا ممکن است موقعیت مشاوران ترامپ را برای مخالفت با ترک برجام تقویت کند، ولی ترامپ در خروج از «توافق تغییرات اقلیمی پاریس» نشان داد که تسلیم فشار مشاورانش نمی شود.
طرح اضطراری اتحادیه اروپا باید این باشد که کنگره آمریکا را مجاب کند اروپا را از تحریم های ثانویه آمریکا معاف کند.
اروپا در حرکتی استراتژیک باید از میزان وابستگی اش به آمریکا بکاهد زیرا روشن نیست که رییس جمهوری بعدی آمریکا هم راهی خلاف ترامپ را طی کند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
