کوبا مانند ایران کشوری عمدتا تک محصولی است و همچنان فروش شکر برای این کشور حکم فروش نفت برای ایران را دارد. اما قطع رابطه این دو کشور با آمریکا، به گفته کارشناسان، زیان‌های غیرقابل جبرانی بر اقتصاد آنها داشته است.
کوبا بعد از قطع رابطه با آمریکا، برای فروش شکر متوسل به بلوک شرق شد و بعد از فروپاشی این بلوک در ۲۵ سال پیش، مشکلات بیشتری را در این زمینه تجربه کرد و هنوز نتوانسته زیرساخت‌های اقتصادی خود را برای گسترش حجم اقتصاد و بهبود زندگی مردم به روز کند.
اقتصاد ایران نیز بعد از بحران گروگانگیری دیپلمات‌های آمریکایی در تهران و قطع رابطه آمریکا و انزوای سیاسی و اقتصادی ناشی از آن، و سپس به دلیل برنامه جنجال‌برانگیز اتمی اش، در معرض تحریم‌های سنگین بین المللی قرار گرفت و به شدت آسیب دید.
در نهایت توافق جامع اتمی با جامعه جهانی (برجام) و اعمال محدودیت‌‌های گسترده بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران، توانست از فشار تحریم‌های بین المللی علیه تهران بکاهد و راه پیوستن آن به اقتصاد جهانی را هموار کند.
در همین حال، با آغاز روند عادی‌سازی روابط بین واشنگتن و هاوانا، بازگشت سرمایه گذاران آمریکایی به کوبا آغاز شده است، قراردادهای جدیدی بسته شده و گفتگوهایی برای امضای قراردادهای جدید در جریان است.
اما ایران پس از رفع تحریم‌ها، بیشتر مشغول مذاکره با اروپایی‌ها شده و هنوز به غیر از مذاکرات محدودی برای خرید قطعات هواپیماهای مسافربری از آمریکا، خبری درباره احتمال توسعه روابط اقتصادی دوجانبه با آمریکا منتشر نشده است.
در این میان، خط و نشان‌های آیت اﻟله خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران در سال جدید و همچنان بر طبل دشمنی با آمریکا کوفتن، افق عادی کردن مناسبات اقتصادی ایران با این کشور را به رغم تمایل دولت حسن روحانی، مبهم ساخته است.