مقاله ای از هانس بنندایک و تیموتی فیربنک در «یو اس نیوز»
چهل و پنج سال پیش ریچارد نیکسون، رییس جمهوری وقت آمریکا، با هدفی استراتژیک به چین رفت تا دینامیک میان پکن و مسکو را به نفع آمریکا تغییر بدهد. کره شمالی و عملکرد تجاری چین در صدر دستور کار سفر پرزیدنت ترامپ به پکن قرار دارد. در این سفر فرصت برای پیشرفت در این دو حوزه و حتی تکرار تغییر روابط قدرت وجود دارد.
همکاری های نظامی، سیاسی و اقتصادی چین و روسیه به ضرر آمریکا و متحدانش رو به گسترش است. آن دو مواضعی مشترک در سازمان ملل اتخاذ می کنند؛ رزمایش های مشترک شان رو به افزایش است؛ و واکنش غرب به چالش های آن ها علیه همسایگان شان در اروپای شرقی و دریای جنوب چین احتمالا به هم نزدیکترشان خواهد کرد.
همکاری های فزاینده چین و روسیه نتیجه اقتدار روز افزون شی جینپینگ و ولادمیر پوتین به بهای نقض حقوق بشر در آن کشورها است. آن ها از قابلیت های نظامی و مزیت های جغرافیایی برای به چالش کشیدن اتحاد تحت رهبری آمریکا در اروپا و آسیا برخوردارند.
با دیپلماسی ماهرانه می توان این روند را مانند ۴۵ سال پیش متوقف و معکوس کرد.
چین و روسیه نگاه های متفاوتی به جهان دارند. روسیه قدرتی رو به زوال است که نگاه به گذشته دارد. پوتین سخت درگیر مشقاتی است که روسیه طی دهه های گذشته متحمل شده و می کوشد در اردوگاه غرب اختلاف انداخته و نهادهایش را تضعیف کند. ابزار عمده او توان نظامی و تبلیغاتی اش است.
چین از سوی دیگر یک قدرت نو با نگاه به آینده است. اولویت شی جینپینگ، رییس جمهوری چین، ایجاد تعادل میان رشد اقتصادی داخلی و تعامل اقتصادی جهانی است. چین در پی تغییر نظم بین المللی موجود است، اما بر خلاف روسیه در پی تضعیف نظامی نیست که برای بقا به آن نیاز دارد.
حملات سایبری روسیه به غرب با هدف ارعاب و ایجاد شکاف در اروپا و آمریکا انجام می گیرد در حالی که هدف حملات سایبری چین جاسوسی اقتصادی است.
چین رفتار بد اتحاد جماهیر شوروی با آن کشور طی جنگ سرد را فراموش نکرده است. فرهنگ چین و روسیه نقطه مقابل یکدیگرند. چین تا جایی که بتواند از روسیه استفاده می کند اما نه به بهای برنامه های اقتصادی اش یا خطر یک مناقشه نظامی.
چین و ایالات متحده منافع مشترک کافی برای ایجاد یک رابطه بهتر دارند. هر دو به شدت بر آزادی کشتیرانی و تجارت بین المللی تکیه می کنند؛ نیازی به یک جنگ تجاری با یکدیگر ندارند؛ خواهان محدود کردن برنامه هسته ای کره شمالی اند؛ و می دانند یک مناقشه نظامی عمده بین آن ها احتمالا برنده ای نخواهد داشت.
مهندسی بهبود روابط با چین کار ساده ای نخواهد بود.
پرزیدنت ترامپ در پکن این فرصت را دارد که موازنه استراتژیک را به سود آمریکا تغییر دهد.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
